25 lutego, Wrocław, Synagoga Pod Białym Bocianem, ul. Włodkowica 7

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu i Fundacja "PRO ARTE 2002" serdecznie zapraszają na pierwszy w tym roku koncert z cyklu Koncerty Hawdalowe. Koncert rozpocznie się tradycyjnie godzinę po zachodzie słońca. Zostanie zainaugurowany wspólną, krótką modlitwą na koniec szabatu.

MUZYKA GALICYJSKICH SZTETLI W SYNAGODZE

Krakowskie trio zainauguruje tegoroczny cykl popularnych Koncertów Hawdalowych.

„Muzykanci z Galicji” – jak tłumaczy się z języka jidysz nazwę zespołu Di Galitzyaner Klezmorim – to troje absolwentów krakowskiej Akademii Muzycznej zafascynowanych pejzażem muzycznym dawnych miasteczek żydowskich z terenów dzisiejszej Europy Środkowo-Wschodniej. Od 15 lat koncertują i są nagradzani w Polsce i na świecie (otrzymali m.in. Europejską Nagrodę w Dziedzinie Muzyki). Melomani cenią ich za połączenie akademickiej dbałości o wykonanie z niezwykłą wirtuozerią. Autorskie melodie grupy świetnie oddają niezwykłą mieszankę dźwięków muzyki Sztetli – naprzemian melancholię i żywiołowość. Koncerty „Klezmerów z Galicji” porywają z krzeseł nawet najbardziej wymagającą widownię.

Di Galitzyaner Klezmorim (Kraków) 
Mariola Śpiewak - klarnet
Grzegorz Śpiewak – akordeon
Rafał Seweryniak – kontrabas

Bilety:
15 ZŁ ULGOWE/25 ZŁ NORMALNE PRZEDSPRZEDAŻ, 
20 ZŁ ULGOWE/30 ZŁ NORMALNE NA GODZINĘ PRZED KONCERTEM

http://www.proarte.org.pl/
http://www.simcha.art.pl/
wroclaw.jewish.org.pl
http://www.okis.pl/ 

Gdzie kupić:
Centrum Informacji Żydowskiej
ul. Włodkowica 9, 50-072 Wrocław
tel./fax: 71 787 39 02
e-mail: cizwroclaw@gmail.com 
Godziny otwarcia: pon-czw: 9.00-17.00, pt: 9.00-15.00

Godziny otwarcia

Pon. 10.00–18.00
Wt. zamknięte
Śr.–Nd. 12.00–20.00

Finał Muzycznej Bitwy Radia Wrocław - koncertowe zakończenie najgłośniejszego konkursu muzycznego na Dolnym Śląsku.  Pojedynek na żywo Wielkiej Czwórki, czyli  zespołów które doszły do ścisłego finału oraz występ legendy polskiego rocka TSA. Prawdziwe emocje i fantastyczna zabawa.

Muzyczna Bitwa Radia Wrocław to konkurs  dla młodych, ambitnych i zdolnych zespołów z regionu Dolnego Śląska. Konkurs otwiera drogę do wyjścia do szerszej publiczności i zaistnienia na rynku muzycznym. Formuła tegorocznej, 6. edycji konkursu Muzyczna Bitwa Radia Wrocław została rozszerzona o eliminacje regionalne, które odbyły się w Legnicy, Wałbrzychu, Jeleniej Górze i we Wrocławiu. Następnie zespoły toczyły pojedynki muzyczne o głosy Słuchaczy na antenie Radia Wrocław. Cztery zespoły z największą ilością głosów zawalczą o zwycięstwo podczas koncertu finałowego. Koncert uświetni legenda polskiego rocka zespół TSA .

W poprzednich edycjach  Muzycznej Bitwy wystąpiło ponad 500 zespołów prezentujących różne odmiany muzyki rockowej. Nagrodą główną w konkursie jest 5000 złotych oraz możliwość zaprezentowania się na koncercie finałowym. Zwycięzca konkursu weźmie również udział w koncercie Nowe Brzmienie Kultu, który odbędzie się 8 września na Wyspie Słodowej.

Więcej  o przebiegu Bitwy na:  www.muzycznabitwa.prw.pl

Godziny otwarcia

Pon. 10.00–18.00
Wt. zamknięte
Śr.–Nd. 12.00–20.00

Dziesiąta edycja wystawy Znad Dunaju, Wełtawy i Wisły. Medalierzy i ich dzieła, to kolejna okazja, aby spotkać się z najwybitniejszymi artystami medalierami z Czech, Słowacji Węgier i Polski. Dotychczas zapraszano do uczestnictwa w wystawie po dwóch artystów z każdego kraju,  twórcy mogli zaprezentować po 25 dzieł z ostatnich lat, zatem na jednej wystawie eksponowanych było około 200 prac medalierskich i małej formy rzeźbiarskiej. W aktualnej wystawie biorą udział artyści, których prace mogliśmy oglądać w minionych latach. To wyjątkowa okazja, aby w jednym miejscu móc zobaczyć tak obszerny przegląd dokonań artystycznych ostatniej dekady sztuki medalierskiej kilku krajów.

Wystawa została zorganizowana przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu w ramach Spotkań Wyszehradzkich.

Towarzyszy jej obszerny album podsumowujący 10 edycji wystaw „Znad Dunaju, Wełtawy i Wisły. Medalierzy i ich dzieła”.

Artyści:

Polska
Stanisław Cukier, Magdalena Dobrucka, Stefan Dousa, Jacek Dworski, Mateusz Dworski, Czesław Dźwigaj, Hanna Jelonek, Bronisław Krzysztof, Paweł Łęski, Józef Marek, Monika Molenda, Krzysztof Nitsch, Jerzy Jan Nowakowski, Ewa Olszewska-Borys, Jolanta Słomianowska, Michał Staszczak, Janusz Trzebiatowski, Anna Beata Wątróbska-Wdowiarska,

Czechy:
Jiří Harcuba, Jan Hásek, Petr Horák, Miroslav Kovařík, Jan Lukáš, Vladislav Mašata, Otmar Oliva, Peter Oriešek, Milada Othová, Josef Šafařik, Marie Šeborová, Jan Smrž, Oldřich Tlustoš, Zdenék Tománek, Ludvik Vašina, Michał Vitanovský, Jiří Vlach, Karel Zeman, Martin Zet

Węgry:
Ester Balas, Géza Balogh, Robert Csíkszentmihályi, Antal Czinder, Gábor Gáti, Tamás Vígh, Győrgy Kiss, Roland Ferenc Lieb, Erika Ligeti, Tamas E. Soltra, Győrgy Szabó, László Szlávics jr., Enikő Szőllőssy, László Szunyogh, Gyula Meszes Tóth, László Zagyva

Słowacja:
Josef Barinka, Rozalia Darázsová, Alojz Drahoš, Vladimir Durbák, Gabriela Gáspárová - Illéšová, Eva Harmadyova, Stefan Hudzik, Pavel Károly, Stefan Novotný, Erna Masarovičová, Mária Poldaufowá, Marián Polonský, Ladislav Prítel, Miroslav Rónai, Juraj Sapara, Aleksander Vika

Organizator:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu 
Spotkania Wyszehradzkie OKiS
Kierownik Artystyczny: Bronisław Kowalewski
Koordynator wystawy: Agnieszka Chodysz
Współorganizator:
Muzeum Sztuki Medalierskiej – Oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia
Partnerzy:
Węgierski Związek Artystów Plastyków w Budapeszcie, Instytut Polski w Budapeszcie, Slovácké muzeum w Uherském Hradišti, Muzeum Monet i Medali w Kremnicy
Patron wystawy:     
Marszałek Województwa Dolnośląskiego. 
Patronat medialny:
Pismo Artystyczne Format, miesięcznik Odra

Ekspozycja jest autorskim zbiorem fotosów, kadrów i impresji fotograficznych uchwyconych na pięciu planach filmowych. Zdecydowana większość prezentowanych obrazów powstała przy największej produkcji pt. „Daisy. Wspomnienie minionego świata”. Autor poza rzemieślniczą pracą fotosisty podejmuje próbę odnalezienia w postaciach pozafilmowego wymiaru, skupia jak w soczewce kilkumiesięczne działania ekipy filmowej TVP Wrocław i Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu podczas realizacji cyklu dokumentalno-fabularyzowanego pt. „Dolny Śląsk Pełen Historii”, który realizowany  był we Wrocławiu, Kłodzku, Wałbrzychu, Bystrzycy Kłodzkiej, Lądku Zdroju, Trzebieszowicach oraz w innych inspirujących plenerach, a także miejscach które nieuchronnie dyktował scenariusz dokumentu.
Tomasz Wolak, rocznik ’83, fotograf, podróżnik, historyk z wykształcenia. Pasjonat dobrego kina, które bywa największą inspiracją. W fotografii często poszukuje cichego światła, różnorodnych horyzontów wizualnych i koncepcyjnych oraz społecznej wrażliwości którą najczęściej zamyka w kolorach czerni i bieli. Autor cyklu wystaw pt. „Marianna Orańska w monochromie” oraz „Westfryske en Eastfryske eilannen – Wyspy Fryzyjskie”. Jest w trakcie pracy nad autorską wystawą „Ocalony Meksyk”.

W poniedziałek 23 kwietnia o godzinie 18:00 zapraszamy na finisaż wystawy.
Godzinę później (19:00) odbędzie się projekcja filmu „Daisy- wspomnienie minionego świata”, fabularyzowanego dokumentu związanego z postacią bohaterki Daisy von Pless, a także cennego materiału edukacyjnego, wspierającego poznanie tajemnic Dolnego Śląska wśród jego mieszkańców. Powstał on w ramach projektu "Dolny Śląsk Pełen Historii", zrealizowanego we współpracy z TVP Wrocław, Instytutem Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego oraz przy wsparciu i dofinansowaniu z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.

16 lut 2012, 19:30, Szczawno Zdrój, Teatr Zdrojowy, kino

uż 16 lutego księżna Daisy von Pless powróci do uzdrowiskowego Szczawna-Zdroju. W tłusty czwartek Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, instytucja kultury samorządu województwa dolnośląskiego, zaprasza na niezwykłą wystawę i projekcję fabularyzowanego filmu dokumentalnego

W piękne wnętrza Teatru Zdrojowego o godz. 19.30 powróci czar XIX i I połowy XX wieku. Wszystko za sprawą bezpłatnej projekcji fabularyzowanego filmu dokumentalnego „Daisy. Wspomnienie minionej epoki”. - Podczas godzinnej emisji chcemy zabrać widzów w niezwykłą podróż w czasie – mówi Piotr Borkowski, dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu. - Dlaczego ta Angielka stała się tak niezwykłą i ważną osobą w historii Szczawna i Ziemi Wałbrzyskiej? Jak skomplikowane dzieje świata wpłynęły na losy Daisy? To tylko jedne z wielu pytań, na jakie odpowiedź znajdą widzowie podczas seansu.

Pełna scen kostiumowych produkcja dokumentalna o księżnej Daisy von Pless - kojarzonej z Zamkiem Książ i budową Grand Hotelu, dzisiejszego Domu Zdrojowego w Szczawnie - powstała dzięki współpracy Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu i TVP Wrocław. Film jest częścią projektu „Dolny Śląsk pełen historii”, wspieranego przez Samorząd Województwa Dolnośląskiego i Fundację Polska Miedź, który ma popularyzować przez filmy interesującą przeszłość naszego regionu.

Miłośnicy historii od 16 lutego do 16 marca będą mogli odkryć także fotograficzne spotkania z księżną Daisy i pozostałych planów z filmowych opowieści o Bystrzycy Kłodzkiej, Twierdzy Kłodzkiej, Zamku na Skale i Ziemi Lądeckiej. Przez miesiąc, w pijalni uzdrowiskowej będzie eksponowana wystawa fotosów autorstwa młodego fotografika Tomasza Wolaka.

Na spotkanie z Daisy zapraszamy we współpracy z Uzdrowiskiem Szczawno-Jedlina oraz Teatrem Zdrojowym w Szczawnie-Zdroju. Dzięki nam w czwartek 16 lutego Daisy znowu zawita w Szczawnie.

Podróże konika morskiego to wielokrotnie wznawiany w Czechach pamiętnik młodego ojca na urlopie tacierzyńskim. Czy kiedy w roli taty występuje czołowy czeski humorysta Petr Šabach, możemy się spodziewać tylko tego, że założy pieluchę na lewą stronę, przypali mleko i zgubi dziecko w monopolowym? Jak się okazuje – niekoniecznie. Ta niezwykle ciepła, zabawna i, co ciekawe, bardzo autobiograficzna książka to lektura obowiązkowa dla każdego rodzica i miłośnika czeskiej (lub po prostu dobrej) prozy.

Partnerzy:

Czeskie Centrum, MamoToJa, 
KulturaonLine.pl, 
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, 
Maluchy.pl, 
Ojcowski.pl, 
Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka, 
Stosunkimiedzynarodowe.pl

O autorze:

Petr Šabach (ur. 1951 w Pradze) - w tej chwili czołowy czeski humorysta.

Na podstawie jego dorobku powstało pięć filmów fabularnych.

Twórczość tego prozaika pełna jest ciepłego humoru i

ironii, pogody ducha, ale i słodko- gorzkiej, prostej mądrości. Petr Šabach jest

uważany za kontynuatora tradycji pisarskiej ukochanego również przez

Polaków autora- Bohumila Hrabala.

Pierwsza wydana w Polsce (luty 2011) książka Petra Šabacha „Gówno się pali” została bardzo dobrze przyjęta przez polskich czytelników.

Co piszą o Šabachu znani Polacy:

„Każdy Czech wie, kto to jest Petr Šabach. Chyba każdy Czech go czytał, a
jak nie czytał, to widział w kinie film na podstawie jego opowiadania.
Bo wszystkie najpopularniejsze czeskie filmy ostatnich lat powstają
według pomysłów Šabacha. Można więc powiedzieć, że Czesi w naszych
głowach są stworzeni przez Šabacha. Nie ma od niego ucieczki.”

Mariusz Szczygieł- dziennikarz, czechofil

„Czytałem ostatnio książkę Petra Šabacha o łatwym do zapamiętania tytule "Gówno się pali". Trzy opowiadania jakby o niczym, o prozaicznych zdarzeniach, które okazują się esencją czeskiego dowcipu. Polecam.”

Andrzej Grabowski- aktor

Literatura czeska par excellence. W sensie humoru owianego melancholią. I w tym, że wszystko, co się w niej dzieje, zanurzone jest po szyję w dniu powszednim. Tak, ona z życia wzięta, ale nie w sensie naszych seriali. W niej chodzi o to, co zakręcone, nieprawdopodobne, niewiarygodne. O normalne szaleństwo, po prostu. Lub szaleńczą normalność. Šabach to wędkarz, który łowi - od członków rodziny, znajomych, sąsiadów - tylko takie ryby (czytaj: historie), które w głowie się nie mieszczą. A są. To autor spod znaku facecji. Kolekcjoner anegdot, uwielbia je, szczególnie te z puentą.

Janusz Rudnicki- pisarz

Petr Šabach dał się poznać bliżej polskim czytelnikom podczas ogólnopolskiej trasy promującej książkę „Gówno się pali” (maj 2011) oraz jako gość Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania (październik 2011).

polska strona www autora: www.petrsabach.pl

Premiera: 14.02.2012

Więcej na stronie: www.facebook.com/MiesiecznikOdra
www.odra.okis.pl

Wrocławski Teatr Komedia postanowił po raz kolejny udowodnić, że teatr jest najlepszym miejscem dla elity. I nie ma to nic wspólnego z poziomem wykształcenia czy stopniem zamożności  widzów. Chodzi raczej  o wspólnotę doświadczeń, podobne emocje, zbliżoną umiejętność obserwacji świata i wyciąganie z tego łączących nas wniosków. To sprawia, że stajemy się prawdziwą elitą. Emocjonalną, intelektualną  ale przede wszystkim inteligentną. 

Gościem Wrocławskiego Teatru Komedia będzie tym razem znakomity wrocławski kabaret „ELITA”. Przedstawi  sztukę „Ta nasza klasa”, którą napisał Jerzy Skoczylas/autora zobaczymy również  na scenie obok Stanisława Szelca i Leszka Niedzielskiego oraz Małgorzaty Szeptyckiej i Katarzyny Skonieckiej /.Spektakl opowiada o jednym z chętnie teraz organizowanych spotkań klasowych. Wspomnienia po latach, dawno niewidziane twarze, łzy, nadwaga,wzruszenie, śmiech, śpiew, nostalgia, łysina, już nie te oczy, zadyszka na półpiętrze a jeszcze by się chciało, ech chciałoby się…..

„Ta nasza klasa”– to opowieść o nastrojach i szkolnych wspomnieniach sprzed lat. 
Różnorodna jak różni są bohaterowie spotkania. Od biznesmena prowadzącego różne interesy, przez uwodziciela i typowe klasowe małżeństwo do córki dorabiającej jako kelnerka. Znajdą się w niej skecze, piosenki, żarty wraz z nutką refleksji i zastanowienia się nad tym co mija i o tych, którzy już nas wyprzedzili w szkolnej gonitwie. Integralną i ważną częścią spektaklu jest publiczność, która bierze czynny udział w zjeździe i uczestniczy w wielu działaniach. 

Relacja z otwarcia wystawy w Dolnośląskim Centrum Fotografii "Domek Romański"
Galerii Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu

„Perfekcja i artyzm”. Połączenie tych dwóch słów może niektórym wydać się sprzeczne. Jak można wyłowić najdosadniejsze wartości sztuki z pojęcia dokładności? Odpowiedź nie jest taka prosta, ale jeśli określimy ściśle dziedzinę tworów, które możliwość mamy podziwiać, wszystko powoli się rozjaśni. Krakowskie muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego, posiadające największą na świecie kolekcję prac Władysława Marynowicza, udostępniło dzieła tego wybitnego fotografa – eksperymentalisty Dolnośląskiemu Centrum Fotografii „Domek Romański” we Wrocławiu.

18 stycznia 2012 roku na Placu Biskupa Nankiera 8 w galerii „Domek Romański” odbyło się
uroczyste otwarcie wystawy „Władysław Marynowicz. Perfekcja i artyzm”, które zainaugurował
dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu - Arkadiusz Sikora. Z życiorysem i twórczością
Władysława Marynowicza przybyłych zapoznał znany fotograf Jan Bortkiewicz, na co dzień
kierownik artystyczny galerii. Powitano również rodzinę artysty i wszystkich gości.

Władysław Marynowicz żył w latach 1920 – 1977. W czasie II wojny światowej, jako żołnierz II-go
Korpusu Wojsk Polskich Władysława Andersa, walczył pod Monte Cassino. Po wojnie, wbrew
własnej woli, został angielskim emigrantem i zamieszkał w Londynie. Jako Polak pielęgnował
stosunki z ojczyzną, z którą był ściśle związany.

Kilkadziesiąt oryginalnych prac, odbyło swego rodzaju niebezpieczną podróż by mieszkańcy
Wrocławia mieli możliwość zapoznania się z twórczością wybitnego artysty, jakim był Marynowicz.
Prace, niedocenionego w ojczyźnie fotografa, łączyły w sobie style i techniki, które pozwalały na
przeżywanie nieznanych doznań przeciętnemu odbiorcy tamtych lat. Jego twórczość była
ewenementem współczesnego mu okresu. Dziś, przy wciąż rozwijającej się technologii,
niewtajemniczony widz nie dostrzega już takiej niezwykłości. Wszystko to, dzięki powstaniu i
ogólnej dostępności specjalistycznych programów komputerowych do obróbki zdjęć, a przede
wszystkim nowoczesnym sprzętom fotograficznym.

Liczni goście środowego wernisażu, przechadzali się po galerii poświęcając dziełom całkowitą
uwagę. Towarzyszący im zachwyt i świadomość historii artysty, były przyczyną tłoku przy tablicach
informacyjnych, zamieszczonych pośród dzieł. Można było odnaleźć na nich dokładniejszy życiorys
Władysława Marynowicza, sylwetkę artysty kreowaną na bazie wspomnień jego bratanicy czy też
definicje technik, które wykorzystywał w swej twórczości.

Marynowicz wykorzystał, nowo opracowaną w fotografice tamtego okresu - technikę izohelii.
Opanował ją do perfekcji, na co pozwoliła mu jego wytrwałość i wrażliwość na otaczające naspiękno. Ogromna chęć obcowania z tą formą sztuki sprawiła, że był doskonale zorientowany w
nowinkach technicznych. Niestrudzone dążenie do poznawania i perfekcji zaowocowało
postrzeganiem go jako prekursora, choć powszechnie wiadomo, że technikę izohelii odkrył w roku
1931 Witold Romera, polski fotografik ze Lwowa.

Władysław Marynowicz specjalizował się w portretach i martwej naturze. Wykonywał je w swym
atelier, poświęcając swą uwagę najmniejszym detalom. W plenerze skupiał się na zwierzętach,
dlatego też był stałym bywalcem londyńskiego ZOO. Jego początkowa twórczość to głównie praca
na monochromach. Stopniowo wprowadzał kolory, wykorzystując proces posteryzacji tj.
uzyskiwanie koloru z czarno – białego negatywu. Technikę tę odkrył wraz ze swoim studentem z
Ealing Technical College, którego był wykładowcą. Był również członkiem Royal Photographic
Society, Institute of Incorporated Photographera, Europejskiej Federacji Fotografów oraz
wieloletnim prezesem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego w Londynie.

Wszystkich niezdecydowanych gorąco zachęcam do obejrzenia wystawy poświęconej
artyzmowi Władysława Marynowicza ponieważ pasja z jaką tworzył emanuje z jego prac. Warto
wykorzystać starania organizatorów wernisażu, którzy sprowadzili dzieła artysty do Wrocławia.
Wystawa czynna jest do 25 lutego 2012 roku, od poniedziałku do soboty, od godziny 10:00.

Aleksanda Świderska
uczennica XV Liceum Ogólnokształcącego
we Wrocawiu

19 stycznia – 18 marca 2012, Budapeszt
Ernst Muzeum, Oddział Mucsarnok Kunsthalle

W Budapeszcie odbędzie się prezentacja twórczości wielkiej damy polskiej sztuki konceptualnej / postkonceptualnej / pojęciowej - Natalii LL, artystki z Wrocławia, której twórczość weszła już dawno do kanonu historii sztuki, a która prezentowała już swoją twórczość w Budapeszcie, w Műcsarnok Kunsthalle, w 1969 roku. Wystawa ta jest pierwszym, tak dużym, przekrojowym pokazem twórczości artystki od wczesnych aż po prace z lat ostatnich. Na wystawie zaprezentowanych zostanie około 50 prac, w tym prace wielkoformatowe,  instalacje i filmy, podsumowujące całą dotychczasową twórczość artystki.

Natalia LL (Natalia Lach-Lachowicz) jest bez wątpienia jedną z najbardziej fascynujących i niezwykłych artystek polskich. W latach 1957-1963 studiowała w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu m.in. pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego. Zajmuje się fotografią, malarstwem, rysunkiem, performance i sztuką wideo. W 1970 roku została współzałożycielką Galerii PERMAFO we Wrocławiu. Od 1975 roku brała udział w licznych konferencjach, sympozjach i wystawach organizowanych przez międzynarodowy ruch sztuki feministycznej. Od 2004 roku współpracuje z Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu jako artystka wizytująca. Natalii LL udało się stworzyć charakterystyczny, niezwykle sugestywny i ekscentryczny wizerunek artystyczny, który silnie odwołuje się do wartości egzystencjalnych, za którymi zawsze stoi konkretny człowiek. Według Artystki sztuka może powstać tylko z prawdziwej miłości i jest bezwzględnie najwyższą wartością w życiu człowieka. 
Wystawa porusza problem prywatnego, społecznego i geograficznego terytorium Artystki, w tym również intymnego, dlatego podtytułem wystawy jest OGRANICZENIE, TERYTORIUM, OKREŚLENIE. Natalia LL sztukę traktuje jako jedyną możliwą aktywność, która jest w stanie przeciwstawić się destrukcji i "utonięciu" w codzienności.
Natalia Lach-Lachowicz w swojej sztuce wychodzi od konceptualizmu, który poszerza o otwarcie na rzeczywistość, łącząc refleksję nad sztuką z rozważaniami nad ludzką egzystencją. Twórczość Artystki prowokuje, drażni, podnieca, ale jednocześnie skłania do refleksji. 
„Zastanawia mnie szczególna energia, siła, rodzaj vis vitalis, która jest podstawą twórczości artystycznej. W moim przypadku jest to rozpoznanie, określenie i ograniczenie intymnego terytorium jako jedynej aktywności przeciwstawiającej się rozpadowi, entropii i zagładzie. Ta prywatna, dyskretna intymność staje się czarownym ogrodem, w którym odkrywam zastanawiająco piękne i nieznane mi kwiaty. Byłabym szczęśliwa, gdyby część moich heurez mogła uradować i ubogacić innych ludzi, będących odbiorcami mojej sztuki.”
Natalia LL, listopad 2010 r.

Wystawie towarzyszył będzie poważny, obszerny album monograficzny (wydany nakładem Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu w 2009 roku, przy wsparciu MKiDN), prezentujący dorobek twórczy artystki i polską sztukę konceptualną, z tekstami Adama Soboty, Waltera Zeidla, prof. K. Przybylskiego, Agaty Jakubowskiej, obszerną biografią autorstwa Adama Soboty oraz bogatą dokumentacją zdjęciową prac artystki.

Organizator: 
Ośrodek kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Współorganizatorzy: Mucsarnok Kunsthalle, Instytut Polski w Budapeszcie

Premiera filmu "Złoty lew. Wędrówki po Ziemi Bystrzyckiej". Produkcję przygotował Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu (OKiS) m.in. przy współpracy Gminy Bystrzyca Kłodzka, Fundacji Polska Miedź oraz urzędu marszałkowskiego województwa Dolny Śląsk (Dolny Slask). Widzów zapraszamy do Ośrodka Kultury przy ul. Wojska Polskiego 20 na godz. 19.00.

Mieszkańców urokliwego miasta Kłodzko, członków grupy Kłodzko we Wrocławiu oraz gości Twierdza Kłodzka zapraszamy na premierę filmu "Twierdza Kłodzka", którą współorganizuje z nami Kłodzkie Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji.