15 maja 2017 roku przypada 60 lat pracy w kulturze i kilkadziesiąt lat związku z teatrem Wiesława Gerasa  - dyrektora artystycznego Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora .
Wiesław Geras jest częścią historii kulturalnego Wrocławia i Ośrodka Kultury i Sztuki. Współpracuje z OKiS - em od  ponad 40 lat, od kilkudziesięciu lat jako członek i prezes Towarzystwa Przyjaciół Teatru, aktywnie zajmuje się animacją życia teatralnego. Od siedemnastu lat wspólnie z Ośrodkiem Kultury i Sztuki organizuje WROSTJA , które w 2016 roku obchodziły jubileusz 50-lecia.

Jubilatowi, w dniu tego wyjątkowego święta,
serdeczne życzenia i podziękowania za lata wspólnego kreowania kultury    
składają
dyrekcja i pracownicy
Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Wielkie Jeleniogórskie Juwenalia 2017
data: 18-19 maja 2017 r.
miejsce: Błonia Jeleniogórskie

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, jako współorganizator, serdecznie zaprasza, na Wielkie Jeleniogórskie Juwenalia!

Program imprezy:

18 maja

Od południa na Błoniach rozgrzewać nas będzie Jeleniogórska Scena Klubowa.
W tym czasie  w centrum miasta odbędzie barwny studencki korowód . Wraz z nim przenosimy się na Błonia gdzie zaplanowaliśmy  m.in. wybory miss, finały konkursów oraz gry i zabawy studenckie. Następnie na scenie wystąpią didżeje z Muzycznego Radia ze strefą DMC. A na finał wystąpi DJ Insane z Manieczki Team, którego występ uświetni pokaz laserów.
Ponadto pierwszy dzień Wielkich Jeleniogórskich Juwenaliów będzie dosłownie KOLOROWY, a to wszystko za sprawą organizowanego po raz pierwszy w Jeleniej Górze Festiwalu Kolorów. Uczestnicy zabawy otrzymają proszek Holi, a nasi animatorzy i didżeje rozkręcą kolorową zabawę.

19 maja

Drugi dzień Wielkich Jeleniogórskich Juwenaliów to świetne koncerty. Gwiazdą tego dnia będzie  zespół Afromental, który słynie nie tylko z porywającej muzyki, ale także ze względu na show podczas swoich koncertów z wykorzystaniem świateł i pirotechniki. Supportem energetycznego zespołu będzie DonGURALesko, a występy gwiazd poprzedzą koncerty zespołów wyłonionych w corocznym konkursie.

W związku ze zbliżającą się inauguracją XXVI Festiwalu Maj z Muzyką Dawną (11.05.2017) serdecznie zapraszamy Państwa na śniadanie prasowe w dniu 8 maja (poniedziałek), o godz. 11.00 do Restauracji "Bohema Caffe" (ul. Świdnicka 22) we Wrocławiu. Szczególne zaproszenie kierujemy do uczniów i studentów, dla których wstęp na większość koncertów będzie darmowy.

W konferencji wezmą udział m.in. Dyrektor Artystyczny Festiwalu Maciej Kieres, Dyrektor Organizacyjny Festiwalu Robert Chmielarczyk oraz Wicedyrektor OKiS Andrzej Walus.

Na konferencji otrzymają Państwo materiały promocyjne oraz książkowy program Festiwalu.

22 maja 2017, godz. 17.00
Oratorium Marianum
Plac Uniwersytecki 1,Wrocław

XVI edycja Konkursu Piosenki Słowiańskiej ZŁOTE PRZEBOJE SŁOWIAŃSZCZYZNY organizowana przez Instytut Filologii Słowiańskiej UWr, Biuro Współpracy Międzynarodowej oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu pod patronatem JM Rektora UWr, Dziekana Wydziału Filologicznego oraz Konsula Honorowego Republiki Czeskiej we Wrocławiu odbędzie się 22 maja (poniedziałek) 2017 o godzinie 17.00 w Oratorium Marianum. W konkursie wezmą udział studenci z ośrodków uniwersyteckich nie tylko Wrocławia i Polski, ale i z Czech, Ukrainy i Rosji. Poza konkursem, podczas obrad jury, na wyraźne życzenie studentów wystąpią pracownicy z IFS, Ostrawy oraz Tomska. W charakterze akompaniatora dwukrotnie wystąpi JM Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego prof. Adam Jezierski.

19 maja - 05 czerwca 2017
Muzeum Współczesne Wrocław
Pl. Strzegomski 2
Wernisaż: 19 maja 2017, godzina 18.00

Zapraszamy na otwarcie wystawy JOANNA PAWLIK feat: Kamil Kurzawa, Daniel Stachowski. SCHRON BOJOWY, 19 maja 2017 (piątek) o godzinie 18.00, w siedzibie Muzeum Współczesnego Wrocław – schron przy placu Strzegomskim 2a.

You are kindly invited to attend the private view of a new exhibition called JOANNA PAWLIK feat: Kamil Kurzawa, Daniel Stachowski. COMBAT SHELTER, which is to take place at the Wrocław Contemporary Museum (the shelter at plac Strzegomski 2a) on 19th May 2017 (Friday) at 6 pm.

kuratorka / curated by: Joanna Pawlik / współpraca kuratorska / curatorial cooperation: Agnieszka Chodysz-Foryś

20.5.17 / godz. 19:00 / spotkanie z Joanną Pawlik i oprowadzanie kuratorskie po wystawie / prowadzenie: Agnieszka Chodysz-Foryś

25.5.17 / godz. 18:00 / Miejsca bezpieczne. Stany zagrożenia. Przestrzeń wolności w Outsider Art – dyskusja. Uczestnicy: Joanna Pawlik, Małgorzata Rel, Małgorzata Szaefer, Agnieszka Chodysz-Foryś, Rafał Jęczmyk / prowadzenie: Bartek Lis (MWW)

20th May 2017 / 7 pm / meeting with Joanna Pawlik and curatorial tour around the exhibition by Agnieszka Chodysz-Foryś

25th May 2017 / 6 pm / Safe Places. States of Emergency. Space of Freedom in Outsider Art – discussion. Participants: Joanna Pawlik, Małgorzata Rel, Małgorzata Szaefer, Agnieszka Chodysz-Foryś, Rafał Jęczmyk / moderated by Bartek Lis (MWW)

Dwie są wartości równie niezbędne dla godnego i satysfakcjonującego czy choćby znośnego ludzkiego życia. Jedną z nich jest wolność – drugą zaś bezpieczeństwo. Jedna bez drugiej obejść się nie może: bezpieczeństwo bez wolności równa się niewoli, wolność zaś bez bezpieczeństwa to tyle co chaos, poczucie zagubienia, męka niepewności i upokorzenie powodowane niewiedzą, co począć i praktyczną niemożnością jej zaradzenia.
Zygmunt Bauman, Potrzeba wolności. Sztuka europejska po 1945 roku, MOCAK, 2014

Bezpieczeństwo jest podstawową potrzebą człowieka. To fundament rozwoju, kolejnego zasadniczego wymiaru naszego istnienia. Stan dający stabilność i rękojmię jej utrzymania, przeciwieństwo chaosu. Bez niego niemożliwe jest myślenie o życiu bez lęku i naszym istnieniu w ogóle. Paradoksalnie, ma ono również cechę negatywną: niechęć do zmian, wynikającą z potrzeby porządkowania rzeczywistości w celu osiągnięcia stabilności. Nasza ludzka potrzeba bezpieczeństwa wynika więc z konieczności przeciwdziałania lękom i zagrożeniom. W odniesieniu do bezpieczeństwa indywidualnego nasze wyobrażenie o sine cura powstaje w oparciu o miejsca w pamięci związane z sytuacjami nacechowanymi sentymentem, emocjami, pięknem, miłością, wzruszeniem – to nasz fantazmat o stanie szczęśliwości, dobra, dostatku, swobody, ekspresji i doskonalenia się. Powstaje tu sprzeczność: bezpieczeństwo w pewnym stopniu wyklucza ryzyko, uniemożliwiając tym samym związane z poczuciem bezpieczeństwa pragnienie rozwoju – rozwój bez ryzyka zaistnieć bowiem nie może. Skrajnym przeciwieństwem bezpieczeństwa jest więc zagrożenie i lęk przed utratą tego, co dla nas najważniejsze: życia, szacunku, godności czy wszelakich dóbr.

Gdzie znajdują się więc nasze miejsca bezpieczne, jak radzimy sobie z zagrożeniami, i to zarówno w kontekście indywidualnym, jak i społecznym czy państwowym? W jaki sposób tworzymy wyobrażenia o tych stanach, czego od nich oczekujemy, gdzie je znajdujemy? Jak funkcjonują mechanizmy stworzone w celu zapewnienia nam podstaw bezpieczeństwa, czyli np. rodzina, państwo?

Schron bojowy Joanny Pawlik to opowieść dwubiegunowa. Z jednej strony artystka konsekwentnie podejmuje refleksję nad niepełnosprawnością i wykluczeniem. Dotyka niewidzialnych podziałów przebiegających tak w świecie sztuki, jak i w społeczeństwie. Bada granice pomiędzy profesjonalnymi i amatorskimi środkami wypowiedzi artystycznej, stawia pytania o możliwość ich współistnienia i rezonowania w procesie twórczym1. Zapraszając do udziału w tej problemowej wystawie dwójkę wrocławskich artystów outsiderów: Kamila Kurzawę i Daniela Stachowskiego, Joanna Pawlik stawia na równi swoje prace z ich twórczością, redukując tym samym podziały pomiędzy przyjętą oficjalnie sztuką profesjonalną i sztuką wizjonerów z kręgu Outsider Art. Z drugiej strony zaś komentuje i reaguje na zagrożenia i zło, coraz częściej i mocniej dochodzące współcześnie do głosu. Bezpieczeństwo i stan zagrożenia mają tu więc dwie twarze: równolegle próbujemy uchwycić i zlokalizować momenty i przestrzenie bezpieczeństwa, które artyści-outsiderzy znajdują poprzez sztukę i w sztuce oraz rozwinąć myśl o obecnych lękach, wynikających z konkretnych zdarzeń na scenie Europy i świata.

Centrum narracji stanowią dwie prace. Przejmujący film Tren rejestruje młodą, niewidomą kobietę śpiewającą fragment III Symfonii Góreckiego – lament matki nad śmiercią syna poległego w powstaniu śląskim. Minimalizm, wręcz kontemplacyjny charakter trzeciej części Symfonii, lamentacja brzmiąca jak spokojna kołysanka, zderzają się z ogromnym ładunkiem emocjonalnym utworu, bólem matki po stracie dziecka. Dorota Wach wykonuje lament a capella, stojąc samotnie w wielkiej, ciemnej, opustoszałej sali, co potęguje dramat i smutek tej żałoby. Joanna Pawlik wydobywa jej twarz delikatnym światłem, które rysuje niewidzące oczy, wpatrzone w miejsca dla nas niedostępne.

Schron bojowy. Linia środkowej Odry to obiekt Daniela Stachowskiego i jego przeskalowane odwzorowanie, realny schron, w którym każdy, kto poczuje taką potrzebę, może się ukryć, zniknąć. Jest to jedna z wielu prac artysty, zafascynowanego zespołem ponad 600 schronów bojowych, zbudowanych w latach 1928–1939 wzdłuż lewego brzegu Odry od Wrocławia do Krosna Odrzańskiego, określanych Linią (pozycją) środkowej Odry. Umocnienia te stanowiły główną linię obrony III Rzeszy przed atakiem ze wschodu i miały zabezpieczyć tereny Dolnego Śląska.

Rozwinięciem wątku zagrożenia i metod radzenia sobie z nim są prace Kamila Kurzawy: Zeszyty oraz animacje z serii TWSE (The Weirdest Show Ever). Zeszyty, a tak naprawdę obiekty zeszytowe nawiązujące do formy komiksowej, to zbiory multiplikacji oraz wielu form ewolucji superbohaterów: komórczaków, wodzów, władców pojazdów, wojowników. Każda postać zostaje dokładnie przeanalizowana, artysta spisuje wszystkie jej predyspozycje, wielkość, możliwości i rodzaj rozwoju, koloru, zbroi, mocy, a parametry te stanowią serce „karty” postaci, do której doklejane są wizualizacje, rysunki jej kolejnych metamorfoz. Po rozłożeniu każda postać osiąga wielkość do 1,5 metra swoich „właściwości”, co sprawia, że cały zeszyt staje się niesamowitym, żywym organizmem. Metoda pracy nad Zeszytami jest terapią, pewnego rodzaju transem, w którym poprzez multiplikację artysta oswaja swoje lęki i czuje się bezpiecznie w otoczeniu silnych wojowników. W animacjach Kamil Kurzawa reżyseruje fantastyczne misje bohaterów, tym razem postaci zapożyczonych z seriali, komiksów, mangi: minotaurów, królów, obrońców, najeźdźców. Odnajdujemy tam postacie z Power Rangers, Gwiezdnych Wojen, Dragon Ball, Baldur's Gate, czy Szaman King. Momentami akcja przenosi się z przestrzeni fantasy do rzeczywistego Wrocławia.

W filmie The Ride of Your Life Joanna Pawlik rysuje trójpodział podstawy bytu ludzkiego: potrzeby bezpieczeństwa, mechanizmów pomocnych w jego utrzymaniu i (niestety) jego kruchość połączoną z ryzykiem i realnym zagrożeniem. Brutalnie odczarowuje też i zrywa kliszę z utrwalonych pop-obrazków życia luksusowego, wskazując nam na istniejący pod nimi (lub obok) realny, bezwzględny i nieludzki wymiar: świat rzeczywisty. W kolorowe strony reklam ekskluzywnych wakacji na Malcie (gdzie realizowane były zdjęcia do filmu) wdziera się nagle fotografia łodzi z ludźmi walczącymi o przetrwanie. Cała praca jest kontemplacyjna, pełna smutku i bezsilności.

Większość prac prezentowanych na wystawie powstało specjalnie na tę okazję lub będzie to ich pierwsza publiczna odsłona.

Składamy szczególne podziękowania Małgorzacie Rel i Marcie Hajdrych ze Stowarzyszenia Ostoja we Wrocławiu oraz Dorocie Wach i Małgorzacie Kafarze ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie.

Organizatorzy: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, Muzeum Współczesne Wrocław Mecenat: Marszałek Województwa Dolnośląskiego / Projekt dofinansowany jest ze środków Samorządu Województwa Dolnośląskiego 

Organizers: Centre for Culture and Art in Wrocław – Cultural Institution by the Government of the Lower Silesian Voivodship, Wrocław Contemporary Museum Patronage: Marshal of the Lower Silesian Voivodship / The project is subsidized by the Government of the Lower Silesian Voivodship 

10 maja - 10 czerwca 2017
Galeria Cepelia
pl. bpa Nankiera 5/6/7, Wrocław
Wernisaż: 10 maja 2017, godz. 18:00

Jolanta Kasińska jest artystką ceramikiem wysoko ocenianą za oryginalność i nie-zwykłe walory swoich dzieł oraz za pracę dydaktyczną z młodzieżą zarówno uzdolnioną artystycznie, jak i trudną.
We wrześniu 2016 roku artystka zainaugurowała jubileusz 50-lecia pracy twórczej i dydaktycznej wystawą Symfonie w Muzeum Porcelany w Wałbrzychu. Pokazała oryginalny i zróżnicowany dorobek artystyczny. Była to retrospektywna prezen-tacja poszczególnych okresów twórczych, technik i tematów unikatowych prac w porcelanie, kamionce, szamocie, co stanowiło doskonałą konfrontację technik i materiałów ceramicznych.

Obecnie artystka finalizuje obchody jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej i dydaktycznej wystawą Symfonie II, prezentującą zmieniony zestaw dzieł ceramicznych.

Jolanta Kasińska − absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu − zajmuje się dydaktyką, grafiką użytkową i malarstwem, głównie ściennym. W latach 80. odkryła w sobie pasję do sztuki ceramicznej, w tym do rzeźby, kontynuując rodzinne tradycje. Ojciec artystki – Stanisław Staniszewski był cenionym rzeźbiarzem w Kownie na Litwie. Pracował w kamieniu i w brązie.
Jolanta Kasińska tworzy niespotykane w ceramice realizacje zarówno pod względem formalnym, jak i tematycznym, np. ceramiczne kafle z filozoficzno-egzystencjalnym przesłaniem − nawiązujące m.in. do Księgi Koheleta; towarzyszące kolejnym edycjom festiwalu Wratislavia Cantans: Fugi, Oratoria, Kantaty, czy cykl Zaczarowane Miasteczka, nawiązujący do powodzi na Dolnym Śląsku w 1997 roku.
Tworzy również interesujące rzeźby antropomorficzne – baśniowe światy ptaków, zwierząt i zjawisk, w których panuje harmonia i wzajemny szacunek, np. prace: Źródło życia, Pionowy horyzont, Las, Drzewo życia, Ptaki, Kosmitki, Jeże czy Smok Gerwazy.
Jest artystką wysoko ocenianą za oryginalność i niezwykłe walory unikatowych prac w porcelanie, kamionce, szamocie. Zazwyczaj są to cykle lub tryptyki, co stanowi dodatkowy walor tych dzieł. Jej dzieła często stanowią artystyczny komentarz do ważnych wydarzeń, działań czy postaw in statu nascendi, jak i w wymiarze historycznym, np. Król Dawid i świta.
Innym obszarem działania Jolanty Kasińskiej jest praca dydaktyczna z młodzieżą zarówno uzdolnioną artystycznie, jak i trudną, oczekującą wsparcia i zrozumienia. Łatwość, z jaką nawiązywała świetne relacje z uczniami Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu, zawdzięcza kolejnej swojej pasji – muzyce, która zawsze towarzyszy jej w życiu i której poś-więciła wiele prac, w tym Cykl Muzyczny. Uczniowie − pod jej kierunkiem posze-rzali wiedzę o sztuce w sensie interdyscyplinarnym − uczestnicząc z sukcesami w różnorodnych działaniach i konkursach plastycznych. Była kompetentnym i lubianym nauczycielem, a wychowankowie do dziś darzą ją sympatią i zapraszają na własne koncerty.
Jolanta Kasińska prowadziła także zajęcia plastyczne z młodzieżą w Zakładzie Poprawczym Ministerstwa Sprawiedliwości w Sadowicach. Prowadziła zajęcia teoretycznopraktyczne. Współorganizowała Ogólnopolski Konkurs Plastyczny, w któ-rym jej podopieczni licznie brali udział, uzyskując najwyższe miejsca i wyróżnienia. Zorganizowała wychowankom w galerii Na Jatkach wystawę ich rzeźb szklanych Mikrokosmos – Kraina szkła w ramach 3. Europejskiego Festiwalu Szkła Animal Planet we Wrocławiu (2014). Pomysł, koncepcję artystyczną i wykonanie dzieł przez młodych artystów podziwiali także profesjonalni artyści.
Ostatnia wystawa artystki Symfonie (2016) bardzo dobrze została oceniona przez środowisko artystyczne Dolnego Śląska, w tym władze Wałbrzycha i znakomitych gości. Minister Tomasz Siemoniak, będąc na wernisażu, powiedział między innymi, iż jest to wyjątkowa wystawa wybitnej artystki, którą poleca do zwiedzenia zaró-wno artystom, jak i fascynatom sztuki oraz młodzieży. Dziekan Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu − prof. Kazimierz Pawlak wysoko ocenił zarówno walory prezentowanych prac, jak również samą ekspozycję, która według niego w sposób estetyczny i przejrzysty prowadzi widza artystycznymi ścieżkami twórczyni.
W 2006 roku artystka została uhonorowana Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis za całokształt pracy twórczej i dydaktycznej, nadanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Redakcja oraz Rada Redakcyjna miesięcznika „Odra” postanowiły przyznać Nagrodę „Odry” za rok 2016. Marcinowi Sendeckiemu za tom „W” należący do książkowego cyklu, który układa się w biograficznie i historycznie zorientowaną, mądrą i emocjonalnie angażującą całość.

Marcin Sendecki (ur.1967), poeta i krytyk literacki. Autor kilkunastu tomów poetyckich. Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia i wielokrotnie do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. W 2015 roku został laureatem Silesiusa w kategorii „Książka roku” za tom „Przedmiar robót”.

Oficjalne wręczenie nagrody odbędzie się 26 maja 2017.

Nagrodzoną książkę „W” opublikowało Biuro Literackie.

26-28 maja 2017
Wystawa: Wyspa Tamka
Koncerty: Klub UFF, Plac Nankiera 1, Wrocław

Słowo post ma w brzmieniu jednoznaczność ostrza. Ciąży ku rozstrzygnięciu, ale nie przynosi ulgi ani upragnionego końca. Nie zapowiada żadnego nowego początku. To słowo unieważnia wszelkie wizje, nawet apokaliptyczne. Jest  stanem bezczasowego zawieszenia, wyczerpania, bycia pomiędzy. Tym samym, wykracza ono poza wszelkie pojęcie i kieruje naszą uwagę ku przyszłości nie będącej wyzwoleniem od ograniczeń teraźniejszości. Tkwimy w tej świadomości bezradni. Post aktualizuje się nieustannie i powraca w każdym społecznym i kulturowym geście.

Geopolityka została skolonizowane przez post, dowodzi intelektualnego zagubienia, ideowej pustki.  W  świecie postpolityki zdewaluowanych praktyk i wartości, główną ekspresją stała się uzewnętrzniona społecznie trwoga - angst - którą stymulują za pomocą mediów i socjotechnicznych operacji rywalizujące ze sobą grupy, klany, środowiska, koncerny i lobby. Wewnętrzny paradoks tej walki polega na tym, że sprawowanie władzy w danej sferze widziane z innej perspektywy nosi znamiona uległości, poddania się dyktatowi innej siły.  Od opresji post nie można uciec i się wyzwolić. Jesteśmy w niej zanurzeni.

W skali indywidualnej i gatunkowej post mówi o ambicjach związanych z przekraczaniem uwarunkowań naszej egzystencji. To ambicje o tyle wybrakowane i dyskusyjne, że nie są poparte uogólnioną refleksją na temat naszych etycznych braków, niedoskonałości, przewin i zaniedbań. Chcemy się wznosić i wykraczać poza siebie, stwarzać na nowo, udoskonalać, a jednocześnie nie zrobiliśmy rachunku sumienia. Zatem te ambicje świadczą bardziej o ucieczce i utajonym strachu.  Nie mają nic wspólnego z afirmacją naszego bycia w świecie. W tym sensie są również post. Technologiczny postęp tylko to zwielokrotnia  i modyfikuje, oferując coraz to inny rodzaj iluzji. 

Post skazuje nas na konfrontację z samym sobą, na ciągłe patrzenie wstecz. Każdy z nas, na różnych etapach życia, doświadcza tego stanu zawieszenia, pragnąc go przekroczyć. Chcemy siebie ustawicznie rekonstruować. Dzień  po dniu,  dotyczy to każdego z nas z osobna, jak i całych zbiorowości.

Post-Rytuał jest pewnego rodzaju rekapitulacja wątków, które w cyklu wydarzeń opatrzonych hasłem "Rytuał" były przez artystów  - zaproszonych do udziału  w projekcie na przestrzeni kilkunastu lat  - eksploatowane i badane.  Nie wracamy do źródeł, bo jest to niemożliwie. Ale mamy poczucie, że niektóre motywy, przemyślenia, akty twórcze i manifestacje, wbrew upływowi czasu zyskały na aktualności i sile oddziaływania. Chcemy je ponownie w innej konfiguracji  przetestować, wdając się z hegemonią post w wywrotową grę, której stawką jest chwila ulgi, zrozumienie, cisza, buntu, niezależność, zaskoczenie, poczucie spełnienia. Wszystko to, co jest bliskie artyście.

Patrzymy na to, co było i na to, co teraz i przed nami. Podejmujemy niestrudzony trud zaczynania wbrew wszystkiemu, od  nowa.

Andrzej Jóźwik

Wystawa:

Aga Jarząbowa
Aleksandra Trojanowska
Andrzej Kosowski
Anna Bujak
Anna Gałuszka
Grażyna Jaskierska - Albrzykowska 
Hubert Bujak
Igor Wójcik
Irmina Rusicka
Jacek Zachodny
Janusz Jasiński
Jarosław Potoczny
Jerzy Kosałka
Krzysztof Bryła
Krzysztof Skarbek
Krzysztof Wałaszek
Luiza Zimerman
Maciej Albrzykowski
Magdalena Grzybowska
Małgorzata Kazimierczak
Manfred Bator
Marek Grzyb
Martyna Zaradkiewicz
Michał Hycki
Michał Staszczak
Michał Wasiak
Mira Boczniowicz
Pani Tomaszewska
Paweł Mikułowski
Piotr Gardecki
Piotr Kołomański
Piotr Saul
Robert Lenard-Bachmann 
Ryszard Szymańsk
Rytis Konstantinavicious
Sabina Sokół
Szymon Lubiński
Wojciech Małek
...

miejsce: Wyspa Tamka


koncerty:
CENTRALIA
DOCETISM
DZVON
EMMA ZUNZ
ESCAPE FROM WARSAV
GAZAWAT
MICROMELANCOLIE
POŁAWIACZE PEREŁ
...

miejsce: klub UFF, Plac Nankiera 1

11-12 maja 2017
Pola Marsowe, Wrocław
Wstęp wolny

Juwenaliowe koncerty to wydarzenie, na które czekają wszyscy studenci. Tegoroczna edycja Juwenalii Wrocławskich odbędzie się w dniach 11-12 maja 2017 r. na Polach Marsowych we Wrocławiu. Program muzyczny jest niezwykle różnorodny. Pierwszego dnia odbędzie się Kociół Muzyczny, podczas którego wystąpią artyści prezentujący różne style i gatunki – więc każdy znajdzie coś dla siebie.

Line-up 11 maja/ Pola Marsowe godz. 14.00/ wstęp wolny

14.00 – 15.00 Sztigar Bonko

15.05 – 16.15 Jarecki

16.20 – 17.30 kapela studencka

17.40 – 18.40 Metafora

18.50 – 19.50 Rootzmans

19.55 – 21.00 Łobuzy

21.10 – 22.30 Farben Lehre

22.40 – 23.40 Boys

Pochód Juwenaliowy

Jest taki jeden dzień w roku, kiedy miasto opanowują studenci, a Wrocław zamienia się w krainę rodem z baśni i filmu. Po ulicach kroczą Supermani, gangsterzy, zakonnice, kosmici, kowbojki, piraci. Tego jedynego i wyjątkowego dnia, studencka brać nadaje miastu kolorów. Pochód juwenaliowy od lat przyciąga tysiące studentów, którzy pragną wspólnie pokazać zarówno miastu, jak i całemu światu, jak silną i barwną społeczność tworzą. Jest to świetna okazja do wspólnej zabawy ze studentami wszystkich wrocławskich uczelni, do integracji i wykazania się fantazją. Tegoroczny pochód odbędzie się rankiem 11 maja. Wyruszy spod Politechniki Wrocławskiej i skieruje się w stronę Pól Marsowych, gdzie Prezydent Wrocławia wręczy studentom Klucze do bram miasta. Pochód rozpoczyna cały cykl imprez studenckich we Wrocławiu.

Drugiego dnia organizatorzy stawiają na hip hop – na naszej scenie zagoszczą największe gwiazdy polskiego i wrocławskiego rapu:

Line-up 12 maja/Pola Marsowe godz. 17.00/ wstęp wolny

17.10 -18.10 – Solar i Białas

18.15 – 19.15 – ReTO

19.25 – 20.30 – Guzior

20.35 – 21.35 – Sitek

21. 45 –  22.45 – Tede

22.55 – 23.55 – Paluch

www.juwenaliawroclawskie.pl

12.05 – 3.06.2017
Galeria FOTO-GEN,
pl. bpa Nankiera 8, Wrocław
Wernisaż: 12 maja 2017, godz. 18.00

Spotkanie autorskie: 13.05.2017, godz. 16.00

Wystawa Twarze sztuki prezentuje wybrane fotografie portretowe wybitnych postaci ze środowiska artystów polskich i zagranicznych w obiektywie znanego, światowego fotografa Czesława Czaplińskiego.

fot. Czesław Czapliński

Czesław Czapliński to autor ok. dwustu wystaw, licznych albumów i książek poświęconych fotografii. Urodził się w 1953 roku w Łodzi. Od 1979 roku mieszka w Nowym Jorku, bywając również okresowo w Warszawie. W ciągu 40 lat kariery fotografował najbardziej znane osobistości z całego świata, w tym wybitnych przedstawicieli biznesu, kultury, polityki i sportu.

Zdjęcia Czesława Czaplińskiego były zamieszczane w prestiżowych czasopismach na całym świecie; jest on także autorem kilkuset artykułów i reportaży publikowanych w Ameryce i Polsce. O jego twórczości wielokrotnie wypowiadali się (w recenzjach, filmach i relacjach TV) znani dziennikarze, jak też bohaterowie jego zdjęć. Obecnie sam reżyseruje filmy dokumentalne o przedstawicielach świata sztuki i biznesu. Prace tego autora, wielokrotnie nagradzanego za swą twórczość, znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych na całym świecie – państwowych i prywatnych.

Wrocławska wystawa poświęcona jest osobowościom ze świata sztuki, prezentując w wybranych fotoujęciach portrety artystów z wielu krajów, w tym także z Polski. Zapraszamy do spotkania z twórczością tego niezwykłego artysty.

Andrzej Saj

W sobotę 13 maja o godz. 16.00 zapraszamy na spotkanie autorskie. Czesław Czapliński opowie o swojej twórczości, a także zaprezentuje najnowszą publikację „Jak fotografować cyfrowo?”.

Czesław Czapliński – światowej sławy artysta fotograf, dziennikarz i autor filmów dokumentalnych, urodzony w 1953 roku w Łodzi. Od roku 1979 mieszka w Nowym Jorku i Warszawie.  Autor 40 albumów i książek, wielu filmów dokumentalnych, miał 200 wystaw fotograficznych, m.in. w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, a także w Nowym Jorku, Chicago, Nicei, Moskwie, Londynie, Monachium i Brukseli.

W ciągu 40 lat kariery fotografował najbardziej znane osobistości ze świata biznesu, kultury, polityki, sportu; wśród nich znajdziemy takie postacie, jak Muhammad Ali, Maurice Béjart, Leonard Bernstein, Bernardo Bertolucci, Cindy Crawford, Oscar de la Renta, Catherine Deneuve, Placido Domingo, Umberto Eco, Michael Jackson, Henry Kissinger, Calvin Klein, Jerzy Kosiński, Luciano Pavarotti, Paloma Picasso, Roman Polański, Isabella Rossellini czy Andy Warhol.

Zdjęcia Czaplińskiego publikowane były na całym świecie, m. in. w pismach „The New York Times”, „Time”, „Vanity Fair”, „The Washington Post”, „Newsweek”, „Twój Styl”, „Viva”, „Rzeczpospolita”. Prace artysty znajdują się w zbiorach Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie, w New York Public Library, Muzeach Narodowych w Warszawie i we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Bibliotece Narodowej w Warszawie i w wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie.

www.czaplinski.com

Kurator: Andrzej Saj

Mecenat: Marszałek Województwa Dolnośląskiego – Cezary Przybylski

Teczka prasowa do pobrania

Galeria FOTO-GEN

Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Instytucji Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

pl. bpa Nankiera 8, 50-140 Wrocław

tel. 71 344 78 40

galeria.foto-gen@okis.pl

 Wystawa czynna: poniedziałek–sobota, w godz. 10.00–18.00

Bilety: w poniedziałki wstęp wolny, normalny 4 zł, ulgowy 2 zł

11-14.05.2017
Zamek Piastowski
Plac Zamkowy 1, Legnica

Program:

11 maja (czwartek) godz. 10:00-16:00
Konferencja organizowana przez Dolnośląski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli we Wrocławiu, pt. „Pionierskie lata Oświaty i Kultury na Dolnym Śląsku”

12 maja (piątek) godz. 10:00
Przegląd inicjatyw i form utrwalania pamięci o pionierskich latach osadnictwa na Ziemiach Odzyskanych „Kroniki, wspomnienia, relacje ustne, filmy dokumentalne o Pionierach pierwszych lat osadnictwa na Dolnym Śląsku”

13 maja (sobota) godz. 11:00
Biesiada Żołnierska;
Przegląd piosenek żołnierskich, patriotycznych i ludowych;
Pokazy grup rekonstrukcyjnych;
Pokaz historycznego sprzętu wojskowego (oryginalny Rudy 102);
Inscenizacja pt. „Szli na Zachód Osadnicy”, reż. Stanisław Melski w wykonaniu aktorów Teatru Polskiego we Wrocławiu;
Ogródek piwny „Igora”;
21:00 – pokaz-widowisko, lasery i dźwięk;

14 maja (niedziela) godz.13:00
Msza święta w intencji Pionierów Osadnictwa i Żołnierzy I i II Armii Wojska Polskiego, Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Legnicy;
Uroczysty przemarsz pocztów sztandarowych w towarzystwie orkiestr dętych;
godz. 15:00 – uroczystości oficjalne;
Biesiada osadników, kombatantów i mieszkańców regionu;

13-14 maja Zamek Piastowski w Legnicy godz.10:00-17:00

Ekspozycja towarzysząca III Dolnośląskim Dniom Pionierów Osadnictwa na Ziemiach Odzyskanych pt. „Modele redukcyjne samolotów z okresu II wojny światowej” (prezentowane modele pochodzą z Muzeum Modelarstwa i Lotnictwa w Miniaturze w Szczawnie-Zdroju)

Organizator:
Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego

Współorganizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu
Centrum Kształcenia Ustawicznego i Językowego Kadr Zamek Piastowski w Legnicy
Stowarzyszenie Kulturalne „Krajobrazy”

30.04.2017, godz. 18:00
Synagoga pod Białym Bocianem
ul. Włodkowica 7, Wrocław

Krakowska formacja The Saints to trio wykonujące muzykę klezmerską we własnych aranżacjach.
Grzegorz Lenart, Antoni Kulka-Sobkowicz, Wojciech Kitliński, to absolwenci krakowskiej Akademii Muzycznej, którzy sięgnęli po najbardziej charakterystyczne dla ludowej muzyki żydowskiej brzmienie akordeonu, skrzypiec i kontrabasu.

Muzyka klezmerska stanowi dla nich wyzwanie artystyczne i to właśnie ono, stało się inspiracją do nagrania płyty „The Best of Klezmer Music”. Zespół koncertuje od 2003 roku, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Najczęściej można ich usłyszeć na krakowskim Kazimierzu.

Zespół występuje w składzie:
Grzegorz Lenart – akordeon
Antoni Kulka-Sobkowicz – skrzypce
Wojciech Kitliński – kontrabas

Grzegorz Lenart – muzyk, akordeonista, założyciel „The Saints”. W trakcie studiów na Akademii Muzycznej w Krakowie brał udział w muzycznych przedsięwzięciach, takich jak: trasa koncertowa po wielu krajach Europy z międzynarodowym chórem i orkiestrą w ramach Bach Akademii w Stuttgarcie, współpraca z Chórem Filharmonii w Krakowie, udział w koncertach pod batutą Maestro Krzysztofa Pendereckiego. Koncertował z zespołem „Aida & Max Klezmer Band” oraz wziął udział w nagraniu płyty. Współpracował z Teatrem Witkacego w Zakopanem. Brał udział w koncertach i warsztatach międzykulturowych organizowanych przez Fundację Ojciec-Siemaszko pod kierownictwem Manfreda Lemma, wykonując pieśni Mordechaja Gebirtiga wraz z zespołem instrumentalnym oraz chórem niemiecko-polskiej młodzieży. Współpracował ze „Studio Spot” jako muzyk sesyjny. W 2003 roku zainspirowany muzyką klezmerską założył „The Saints”, w którym pełni rolę akordeonisty, aranżera, kompozytora oraz menadżera. Od tej pory nieprzerwanie koncertuje z zespołem w Krakowie oraz w wielu salach koncertowych i synagogach w kraju i za granicą. Od 2013 roku współpracuje z Teatrem Słowa i Tańca, biorąc udział w spektaklach oraz innych projektach artystycznych.

Antoni Kulka – Sobkowicz – skrzypek, kompozytor, absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej. Jako artysta eksperymentuje z różnymi gatunkami muzycznymi. Brał udział w projektach, między innymi z Katarzyną Gaertner, Max Klezmer Band, Aidą, Teatrem Witkacego w Zakopanem. Na swym koncie ma udział w licznych sesjach nagraniowych. Aktywny również na polu muzyki kameralnej – koncertuje w kraju i za granicą. Autor muzyki filmowej – „Prywatna Samotność” – „Ciemność” , oraz do spektakli teatralnych dla Teatru „Groteska” – „O Babie, Rybaku i Złotej Rybce”, oraz dla Teatru Animacji „Falkoshow” – przedstawienia: „Zaczarowany Kapturek” , „Historia Starego Kredensu” , „Złota Ryba” i inne. Od 2003 roku współtworzy „The Saints”.

Wojciech Kitliński – absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, magister sztuki gry na kontrabasie, od 2000 roku zajmuje się komputerową edycją nut. Od 2006 roku współtworzy Zespół „The Saints”. W latach 2002-2008 współpracował z Uniwersytetem Jagiellońskim jako kontrabasista oraz kopista nut. Wraz z Zespołem Pieśni i Tańca Uniwersytetu Jagiellońskiego „Słowianki” koncertował w Polsce, Europie oraz odbył 3-miesięczne tournee po Japonii.

Bilety: 35 zł normalne, 25 zł ulgowe (uczniowie, studenci, seniorzy)
Do nabycia w Centrum Informacji Żydowskiej – w Synagodze pod Białym Bocianem (II piętro), w Centrum Informacji Turystycznej i Rowerowej, ul. św. Antoniego 8, 50-073 Wrocław, tel. 71 346 15 34, e-mail: it@dzielnica4wyznan.info.pl; na www.ticketpro.pl i w Empiku; oraz na godzinę przed koncertem.

Organizator:
Fundacja „PRO ARTE 2002”

Współorganizatorzy:
Agencja Art&Business
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP Oddział we Wrocławiu

Mecenat:
Miasto Wrocław

www.simcha.art.pl
www.proarte.org.pl
www.facebook.com/festiwalsimcha

20 kwietnia 2017 r.
Strzegomskie Centrum Kultuy
ul. Paderewskiego 36, Strzegom

- godz. 18.00 – „Za…i przed kamerą – „Dolina Pałaców i Ogrodów” w obiektywie Marzeny Zawal - wernisaż wystawy fotosów z planu filmowego „Dolina Pałaców i Ogrodów.

 - pokaz filmu „Dolina Pałaców i Ogrodów”

wstęp wolny

Przedstawiciele rodu Schaffgotschów tworzyli historię Kotliny Jeleniogórskiej już od średniowiecza. Przez stulecia ród ten wywierał wpływ na okolicę i brał udział w najważniejszych wydarzeniach każdej epoki. O Dolinie Pałaców i Ogrodów traktuje nowy film w ramach cyklu „Dolny Śląsk Pełen Historii”

Zamki, dwory, pałace, wielkie posiadłości ziemskie – wszystko to znajdowało się w posiadaniu tej słynnej rodziny: zamek Chojnik, pałac w Sobieszowie, pałac w Cieplicach, pałac w Czernicy i dwór Czarne. Film przypomina sylwetki najważniejszych z jej przedstawicieli: Gotsche II, Hansa Ulryka, Leopolda Schaffgotscha i wielu innych. Wszyscy oni zapisali się wielkimi zgłoskami w kronice historii rodowej i regionalnej – kronice Doliny Pałaców i Ogrodów.

Oprócz Schaffgotschów – świadków burzliwej historii i gospodarzy regionu – w fabularyzowanym filmie dokumentalnym pojawią się również inne wielkie postacie oraz ich pałace: hrabiostwo Reden – założyciele jednego z pierwszych na kontynencie parków romantycznych w Bukowcu. Pałac i park, którego gośćmi był sławny romantyczny malarz Caspar David Friedrich oraz poeta Johann Goethe.  

Nieopodal, w Mysłakowicach i Karpnikach, spędzała lato rodzina królewska, urządzając huczne bale, udając się na romantyczne spacery i wycieczki po śląskim „Elizjum”. Pałacowe parki u stóp Karkonoszy: Wojanów, Staniszów, Bukowiec, Karpniki, Cieplice, Ciszyca, Mysłakowice jeden po drugim zamieniały się w romantyczne oazy z widokiem na najważniejszą górę Prus – Śnieżkę.     

W tej scenerii rozgrywa się nieszczęśliwa miłość polskiej arystokratki Elizy Radziwiłłówny i księcia Prus, syna króla, Wilhelma. Nic nie trwa wiecznie i romantyczne czasy zastąpiły wiek żelaza, pary, ludowych buntów i socjalistycznej rewolucji. Konflikty na tle klasowym – między arystokracją i przemysłowcami z jednej strony, a robotnikami z drugiej – zakończył wybuch pierwszej, a potem drugiej wojny światowej.            

Uciekając przed nadciągającą ze wschodu Armią Czerwoną, niemieckie rody arystokratyczne opuściły pałace, w tym i Schaffgotschowie, zostawiając swoje dominia wraz z pałacem w Cieplicach na łasce przybyszów ze wschodu. Zrujnowane w latach komunistycznych pałace i parki powoli odzyskują dzisiaj blask, będąc świadkami historii i ludzkich dramatów. Film jest również opowieścią o przemianach kulturowych w Kotlinie.            

Misją cyklu „Dolny Śląsk Pełen Historii” - tworzonego przez TVP3 Wrocław i Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu - jest ukazanie piękna regionu, przekazanie wartościowej wiedzy o jego historii i kulturze, aktywizacja lokalnej społeczności oraz zwiększenie dumy z miejsca zamieszkania. Dla mieszkańców miejscowości, w których kręcone są zdjęcia, realizacja filmu to zawsze ważne wydarzenie odbijające się echem w lokalnych mediach i angażujące dziesiątki osób z grup rekonstrukcyjnych oraz statystów – często pasjonatów historii.

Film miał już swoje premiery we Wrocławiu, Jeleniej Górze, Wojanowie i na antenie TVP 3 Wrocław w listopadzie i grudniu zeszłego roku.

28.04 - 28.05.2017
Galeria Willa
ul. Wólczańska 31
Wernisaż: 28.04.2017, godz. 18.00

Autorzy: Andrzej Kucharski, Marcin Litwa, Mariusz Łabiński, Wojciech Olech, Kazimierz Pawlak, Wojciech Peszko, Janusz Robaszewski, Czesław Roszkowski, Stanisław Sobota, Grzegorz Staniszewski, Tomasz Urbanowicz, Ryszard Więckowski, Igor Wójcik, Maciej Zaborski

kurator: prof. Kazimierz Pawlak

W sfeminizowanym świecie sztuki szkła pozostała niewielka grupa artystów, w żyłach których krąży jeszcze zachowany od prahistorii, tajemniczy składnik ich organizmów glasstosteron. To on odpowiada za miliony szklanych dzieł sztuki, które wykreowali od czasu wydmuchania pierwszej, szklanej bańki do czasu powstania w USA, w drugiej połowie lat 60. XX wieku, artystycznego zjawiska nazwanego później Art Glass Movement’em. Mężczyźni, pionierzy tego ruchu, rozpropagowali pełne uniezależnienie się twórcy od huty szkła, jedynego miejsca gdzie można było tworzyć w gorącej masie szklanej. Powstające pracownie/studia szkła, dały możliwość niekończących się eksperymentów i otworzyły drogę do eksplorowania kolejnych, nowatorskich technik szklarskich. Świat oszalał na punkcie szkła artystycznego - było inne niż to produkowane seryjnie, nawet jeżeli krótkie serie miały cechy unikatów. Już nie wystarczyło „artystyczne zdeformowanie” obiektu, użycie kilku kolorów czy skala przedmiotu. Nowe techniki to nowe w wyrazie i formie obiekty.

Obok mężczyzn, pierwszych eksperymentatorów, zaczęły pojawiać się kobiety/artystki szkła, co było naturalnym zjawiskiem, towarzyszyły przecież przy pierwszych doświadczeniach amerykańskich kolegów. Ruch i jego wpływy rozszerzył się na całą Amerykę Północną i Europę. Z biegiem czasu proporcje męskiego i żeńskiego pierwiastka w sztuce szkła zostały mocno zachwiane. Oglądając wystawy szkła, przeglądając katalogi, wizytując pracownie/katedry/wydziały projektowania szkła bez trudu zauważymy dominację kobiet. To ich twórczość zostaje coraz częściej prezentowana na poświęconych tylko kobietom wystawach szkła - tak dzieje się na świecie i również w Polsce. Konkursy na statuetki dla kobiet, projektowane i wykonane przez kobiety czy wspólna wystawa szkła artystek z Polski i Czech to tylko nieliczne krajowe przykłady.

Ostatnim dowodem takiej kobiecej dominacji w świecie jest przygotowana w 2016 roku, przez The Mint Museum i Toledo Museum of Art, wystawa Fired Up: Contemporary Glass by Women Artists , prezentująca kobiecą sztukę szkła, obejmującą okres „od zdominowanego przez mężczyzn Art Glass Movement’u lat 60. do instalacji i prac wykonanych w mixed media początku XXI wieku, ukazujących przenikanie się wpływów sztuki, rzemiosła i dizajnu”.

Jak wobec tego zjawiska skromny, UNBREAKABLE „nietłukący się szklany zestaw” twórców może stawić czoła armii swych koleżanek?

Niech odpowiedzi na to pytanie dostarczy Państwu przygotowany projekt, w którym zaproszeni artyści zmierzyli się z koniecznością zaprezentowania obiektów podkreślających ich przynależność do męskiego świata. Mocne w wyrazie, formie i skali obiekty, często zawierające erotyczny podtekst, stanowią trzon wystawy GLASSTOSTERON. Niech każdy postara się odczytać, zawarty w pracach moich kolegów, wpływ owego tajemniczego, organicznego związku chemicznego i spróbuje odnaleźć ich męski punkt widzenia. Poszukajcie Państwo w naszych obiektach i instalacjach drapieżności struktur, mrocznych płaszczyzn, optycznego ciężaru materii, symboliki elementów oraz znaków i co może dziwne w męskiej sztuce - delikatności zewnętrznych i wewnętrznych reliefów. Może wtedy znajdziecie odpowiedź i zobaczycie różnice w twórczości obu grup.

Ja sam nie jestem pewien, czy w przyszłości glasstosteron uratuje męską twórczość. Oby nie stał się wyznacznikiem „nowego wieku” i kruchości męskiej osobowości z naklejką OSTROŻNIE SZKŁO !

prof. Kazimierz Pawlak
kurator projektu

Organizatorzy:

Wałbrzyska Galeria Sztuki Biuro Wystaw Artystycznych

Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusz Gepperta we Wrocławiu

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Miejska Galeria Sztuki w Łodzi

LEMPART o aktywizacji kobiet • GAŁĄZKA o „dobrej zmianie”
SERRES: „Tomcia Paluchowska” • PIASECKI: Karski. Jedno życie (cd.)
SCHUDY: Psychoanaliza lasu (w trakcie warkotu pił) • GRYNBERG
SIERADZKI: Cała Polska w „Klątwie” gra • MUSIAŁ: „Don Kichot” a „Ubik”
MIKOŁAJEWSKI • SZTERNFELD • Festiwale w Berlinie i Rotterdamie

Więcej na facebooku i na goo.gl/FsCxzY