2015
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną we Wrocławiu
11.12.2015–23.01.2016
Galeria Miejska we Wrocławiu
Ul. Kiełbaśnicza 28
Wystawa związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej Piotra Błażejewskiego. Zorganizowana została przez Galerię Miejską we Wrocławiu oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego – cyklicznego przedsięwzięcia OKiS. Artysta, profesor Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu włączył do tego projektu prace dziesięciu artystów, swoich przyjaciół, reprezentujących trzy pokolenia wrocławskiego środowiska artystycznego. Znaleźli się wśród nich nieżyjący już Alfons Mazurkiewicz i Wanda Gołkowska oraz Krzesława Maliszewska, Konrad Jarodzki, Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki, Paweł Lewandowski-Palle, Stanisław Ryszard Kortyka, Piotr Kielan, Janusz Jaroszewski, Anna Brudzińska.
Całe przedsięwzięcie jest wspólną podróżą po dwunastu prestiżowych galeriach i salonach wystawienniczych w Polsce. Prezentacja w Galerii Miejskiej we Wrocławiu jest kolejną, dziewiątą już, indywidualną wystawą artysty.
Ekspozycji towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia pt. „Piotr Błażejewski. W DRODZE – razem ze mną” poświęcona sztuce jubilata, jak również malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty.
Tak o twórczości malarza pisze dr Andrzej Jarosz:
Piotr Błażejewski (ur. 1950) jest zarówno reprezentantem tendencji strukturalnej, jak i artystą podążającym tropami analitycznych dokonań awangardzistów należących niegdyś do Grupy Wrocławskiej (m.in. Jana Chwałczyka i Wandy Gołkowskiej). Zalicza się też do grona plastyków posługujących się językiem geometrii. Nie wolno również zapominać o wyraźnych predylekcjach tego twórcy do koloryzmu i pewnych obszarów malarstwa materii – dwóch tendencji dominujących przed laty w jego macierzystej uczelni (PWSSP we Wrocławiu).
Błażejewski, kreując przemyślane konstrukcje, od lat posługuje się obrazem-modułem. Nie obarczając widza założeniami teoretycznymi, daje do zrozumienia, że ostateczny kształt dzieła zawiera w sobie odbicie wyższego porządku. Kolejne płótna tworzone przez niego zawierają w sobie biomorficzne formy i uproszczone ideogramy oraz barwne refleksy o zmiennym natężeniu, składające się na wieloelementowe kompozycje. Często przybierają one postać otwartych i niezmiernie rozbudowanych struktur, których porządek wyznaczają jednak wewnętrzne, regularne i zmultiplikowane osie.
Organizatorzy wystawy:
Galeria Miejska we Wrocławiu
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Dolnośląski Festiwalu Artystyczny OKiS
Patronat:
Patroni medialni:
Partnerzy:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
„Bunt” – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. St. Karola Kubickiego we Wrocławiu
19.11–12.12.2015 | poniedziałek-sobota, godz. 10.00-18.00
Wernisaż: 26.11.2015, godz. 17.00 | Wstęp wolny!
Finisaż: 12.12.2015, godz. 16.00 | Wstęp wolny!
Premiera filmu Bunt – Re-wizja oraz spotkanie autorskie z dr Lidią Głuchowską na temat książki Stanisław Kubicki – in transitu. Poeta tłumaczy sam siebie / Ein Poet übersetzt sich selbst
Dolnośląskie Centrum Fotografii „Domek Romański" – Galeria Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu
pl. bpa Nankiera 8, 50-140 Wrocław, www.okis.pl
Bilety: normalny 4 zł, ulgowy* 2 zł. W poniedziałki wstęp bezpłatny.
Wystawa „Bunt” – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. St. Karola Kubickiego zorganizowana przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego i prezentowana w Dolnośląskim Centrum Fotografii „Domek Romański” wieńczy międzynarodowe tournée honorujące hojną darowiznę syna polsko-niemieckiej pary artystów, Margarete i Stanisława Kubickich, dla polskich muzeów.
Dotychczas prezentowana była ona w Muzeum Narodowym w Poznaniu (19.04–31.05.2015) oraz Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy (26.06–23.08.2015), a także w ojczyźnie ekspresjonizmu, Dreźnie – w Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego (4.09–8.11.2015).
Zasadniczą część wystawy stanowią prace graficzne i rysunki ugrupowania siedmiu artystów grupy Bunt (1918–1922) – Margarete i Stanisława Kubickich, Jerzego Hulewicza, Jana Panieńskiego, Władysława Skotarka, Stefana Szmaja i Jana Jerzego Wronieckiego. Ich pierwsze wystąpienie miało miejsce w kwietniu 1918 roku w Poznaniu. Świadomie dwujęzyczna nazwa zrzeszenia Bunt (która po niemiecku znaczy: pstry, jaskrawy) odzwierciedla jego ekspresjonistyczny program, symbolizowany także przez graficzny motyw Wieży Babel, który pojawił się na plakatach pierwszej wspólnej wystawy, przygotowanych w dwóch językach i stanowiących w trakcie I wojny światowej pacyfistyczne wezwanie do pojednania polskiej i niemieckiej ludności miasta.
Ze względu na fakt, że w latach 1918–1919 w galerii czasopisma „Die Aktion” odbyły się trzy wystawy grupy Bunt, a jego ostatnim wspólnym wystąpieniem była Internationale Ausstellung revolutionärer Künstler [Międzynarodowa Wystawa Artystów Rewolucyjnych] w Berlinie w 1922 roku, prace składające się na aktualną ekspozycję do momentu darowizny dla polskich muzeów pozostawały w tamtejszych zbiorach spadkobierców Kubickich.
Aktualnej wystawie prac, utrzymanych głównie w stylu ekspresjonistycznym, towarzyszą współczesne prezentacje artystyczne. Logotyp tournée autorstwa Andrzeja Bobrowskiego oraz grupowe realizacje 31 grafików – Refleks (2014–2015) i Ulotka (2015) ukazują stylistyczny i programowy wpływ dokonań grupy Bunt na sztukę najnowszą. Pokaz Ich 7 (2015) obejmuje prace nieformalnej grupy twórców, której skład i profil artystyczny nawiązuje do siedmioosobowego stowarzyszenia poznańskich ekspresjonistów. Oprócz prac sześciu grafików wrocławskich i poznańskich, prezentacja ta obejmuje rzeźbę autorstwa Małgorzaty Kopczyńskiej, stanowiącej żeński pendant najwybitniejszego rzeźbiarza Buntu – Augusta Zamoyskiego. Jej obecność przypominać ma także słabo znany fakt, iż prac reprezentujących tę dziedzinę sztuki w dorobku grupy było więcej. Rzeźby z drewna tworzył bowiem Władysław Skotarek, a z gipsu i brązu – Margarete Kubicka.
Po premierze w Dreźnie, także we Wrocławiu zaprezentowana zostanie instalacja ze szkła i żelaza pt. Przenikanie (2015), której główny komponent stanowi para monumentalnych portretów w formie reliefów autorstwa wrocławskiego tandemu artystów, Karoliny Ludwiczak i Marcina Stachowiaka. Forma tej pracy nawiązuje do linorytniczych płyt, z których w latach 1917/1918 współzałożyciele Buntu – Margarete i Stanisław Kubiccy – odbijali swe ekspresjonistyczne wizerunki własne.
Poza dziełami graficznymi ekspozycja obejmuje fotografie ukazujące historyczny kontekst transgranicznej działalności grupy. Część z nich wykonali tak wybitni fotografowie dwudziestolecia międzywojennego jak przedstawiciel nowej rzeczowości – August Sander czy ex-dadaista – Raoul Hausmann.
Nowym komponentem wystawy będą monumentalne prace w technikach druku wklęsłego i wypukłego, uzupełniające prezentację Ich 7, uświadamiające zmianę uzusu odbiorczego grafiki, nieupowszechnianej już, jak w czasach Buntu, głównie za pomocą czasopism artystycznych, lecz częściej poprzez autonomiczne ekspozycje i multimedialne pokazy, w ramach których pojedyncze obiekty zdumiewać mogą swą skalą. Ponadto we Wrocławiu po raz pierwszy w trakcie tournée zaprezentowany zostanie film artystyczno-dokumentacyjny Bunt – Re-wizja, autorstwa Lidii Głuchowskiej i Anny Kraśko, ukazujący wszystkie jego dotychczasowe stacje, od momentu przekazania daru z prywatnej kolekcji w Berlinie do wystawy w Dreźnie.
Ekspozycja w „Domku Romańskim”, podobnie jak poprzednie odsłony, włączona do programu Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie, upamiętnia fakt, iż silnymi centrami ekspresjonizmu były niegdyś nie tylko Poznań, Berlin i Drezno, lecz również obecna stolica Dolnego Śląska. Ponadto wskazuje ona na fakt, że nie tylko druk wklęsły i wypukły, lecz również fotografia są mediami twórczych eksperymentów stanowiących pomost pomiędzy czasami ekspresjonizmu i klasycznej awangardy a współczesnością.
Kuratorka tournée wystawy: dr Lidia Głuchowska
Koordynatorzy wystawy we Wrocławiu: Agnieszka Chodysz-Foryś, Marta Przetakiewicz, Bronisław Kowalewski (Dolnośląski Festiwal Artystyczny OKiS)
Prezentacje sztuki współczesnej towarzyszące wystawie prac grupy Bunt:
Projekt Refleks (2014–2015)
Artyści współcześni:
Krzysztof Balcerowiak, Andrzej Bobrowski, Stefan Ficner, Marek Glinkowski, Jarosław Janas, Dorota Jonkajtis, Katarzyna Krawczyk, Maciej Kurak, Małgorzata Maryna Mazur, Agnieszka Mori, Grzegorz Nowicki, Mirosław Pawłowski, Max Skorwider, Piotr Szurek, Michał Tatarkiewicz, Radosław Włodarski
Kurator: Maciej Kurak
Plakat: Andrzej Bobrowski
Film: Marek Glinkowski (tekst: Maciej Kurak, dźwięk: Radosław Włodarski)
Projekt Ulotka (2015)
Artyści współcześni:
Krzysztof Balcerowiak, Andrzej Bobrowski, Magdalena Czerniawska, Stefan Ficner, Agata Gertchen, Marek Glinkowski, Mariusz Gorzelak, Paweł Frąckiewicz, Jarosław Janas, Aleksandra Janik, Zuzanna Dyrda, Dorota Jonkajtis, Anna Kodź, Wojciech Kołacz, Sebastian Łubiński, Katarzyna Krawczyk, Marta Kubiak, Maciej Kurak, Małgorzata Maryna Mazur, Agnieszka Mori, Christopher Nowicki, Grzegorz Nowicki, Mirosław Pawłowski, Max Skorwider, Jacek Szewczyk, Piotr Szurek, Michał Tatarkiewicz, Anna Trojanowska, Przemysław Tyszkiewicz, Małgorzata Warlikowska, Radosław Włodarski
Kurator: Maciej Kurak
Koordynator we Wrocławiu: Jacek Szewczyk
Plakat: projekt: Maciej Kurak, Radosław Włodarski, Andrzej Bobrowski; linoryt: Andrzej Bobrowski
Film: Marek Glinkowski (dźwięk: Radosław Włodarski)
Projekt Ich 7 (2015)
Artyści współcześni:
Andrzej Bobrowski, Agata Gertchen, Maciej Kurak, Jacek Szewczyk, Piotr Szurek, Przemysław Tyszkiewicz (grafika), Małgorzata Kopczyńska (rzeźba)
Kuratorka: Lidia Głuchowska
Instalacja ze szkła i żelaza Przenikanie (2015)
Karolina Ludwiczak, Marcin Stachowiak
Bunt – Re-wizja: film artystyczno-dokumentacyjny o tournée wystawy donacyjnej
Koncepcja i realizacja: Lidia Głuchowska, Anna Kraśko
Realizacja techniczna: Anna Kraśko
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego – w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego oraz Dolnośląskie Centrum Fotografii „Domek Romański” – galeria OKiS
Muzeum Narodowe w Poznaniu
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Dreźnie (należące do Związku Muzeów Miasta Drezno)
Partnerzy:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wydział Grafiki i Sztuki Mediów
Wrocławskie Targi Dobrych Książek
Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, Wydział Grafiki i Komunikacji Wizualnej
Fundacja Rarytas, Poznań
Wielkopolskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych
Instytut Sztuk Wizualnych, Wydział Artystyczny, Uniwersytet Zielonogórski
Patronat:
Stowarzyszenie Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie
Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego
Patroni medialni edycji wrocławskiej:
„Quart", „Dyskurs", „Format", „Odra", Radio Wrocław Kultura, portal DOKiS.pl
Opieka medialna: TVP Wrocław
Projekt współfinansowany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Wystawa we Wrocławiu dofinansowana ze środków Samorządu Województwa Dolnośląskiego.
Media:
Wywiad z kuratorką wystawy na antenie Radia Wrocław Kultura
Exhibition "Bunt" – Expressionizm – Transborder Avant-Garde in Wrocław
Bunt – Re-wizja. 100 lat Buntu
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną w Krośnie
16.10–6.11.2015
Wernisaż: 23.10.2015, godz. 17.00
Galeria Sztuki BWA Krosno
ul. Kolejowa 1, 38-400 Krosno
Wystawa związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części: monograficzną – poświęconą samemu artyście – oraz zbiorową, dokumentującą dokonania wrocławskiego środowiska artystycznego na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Druga część zawiera prace malarzy, współpracowników i przyjaciół profesora, wśród których znaleźli się: A. Mazurkiewicz, K. Maliszewska, W. Gołkowska, K. Jarodzki, A. Klimczak-Dobrzaniecki, P. Lewandowski-Palle, S. Kortyka, P. Kielan, J. Jaroszewski, A. Brudzińska.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) - artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej, M. Hniedziewicz, Z. Jurkiewicza, J. Jaroszewskiego, A. Klimczaka-Dobrzanieckiego.
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizator:
Patronat:
Patroni medialni:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
POSTAWY. Współczesna fotografia z Saksonii
1.10 – 14.11.2015
Dolnośląskie Centrum Fotografii „Domek Romański”
pl. bpa Nankiera 8, 50-140 Wrocław
Wernisaż: 1 października 2015, godz. 17:00
Swoje prace zaprezentują: Tina Bara, Matthias Blumhagen, Matthias Creutziger, Angela Hampel, Oxana Jad, Evelyn Krull, Michael Lange, Werner Lieberknecht, Roland Nagel, Evelyn Richter, Luc Saalfeld, Günter Starke, Karen Weinert / Thomas Bachler, Karin Wieckhorst, Franz Zadnicek. Każdy z uczestników zaprezentuje 3 lub 4 prace, będące kwintesencją ich twórczej postawy.
Ze strony niemieckiej organizatorem wystawy jest Nowe Stowarzyszenie Miłośników Sztuki w Saksonii, które w bieżącym roku obchodzi 25. rocznicę działalności. Ze strony polskiej organizatorami wystawy są Dolnośląski Festiwal Artystyczny OKiS i Dolnośląskie Centrum Fotografii „Domek Romański”, działające pod auspicjami Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu. Wystawa jest kontynuacją wieloletniej współpracy między artystami z Saksonii i OKiS we Wrocławiu.
Na wystawie zaprezentowane zostaną prace bardzo różnorodne. Jest to swoistego rodzaju współczesny przekrój dokonań artystycznych, fotografów żyjących w Saksonii. Jak pisze kuratorka wystawy Karin Weber:
Na tle współczesnej fotografii i jej możliwości technicznych, artyści pokazują swoimi pracami wielostronne widzenie świata. Należą do różnych pokoleń. Z tego też wynika, że mają i różne doświadczenia. Niektórzy malują światłem, inni dokumentują codzienne życie, marzą, śledzą ludzkość, uwieczniają śmieszne sytuacje, są inspirowani przez przyrodę, przypominają sobie co było, myślą o tym co jest i co będzie... Ale przede wszystkim pokazują, co dzisiaj znaczy być i pozostać człowiekiem...
Patronat nad wystawą objęła Minister Nauki i Sztuki w Saksonii – Pani Dr. Eva-Maria Stange.
Ekspozycja będzie prezentowana do 14 listopada 2015.
| Organizatorzy: | |
|
Nowe Stowarzyszenie Miłośników Sztuki z Saksonii
|
Dolnośląskie Centrum Fotografii "Domek Romański" Galeria Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu |
|
Patronat honorowy: |
Sponsor: Mecenat: |
|
Minister Nauki i Sztuki w Saksonii
|
  |
|
Patronat medialny:
|
|
Wystawa fotografii Jana Bortkiewicza „NISARAT” w Dreźnie
06.09 – 17.10.2015
KUNSTRAUM DRESDEN
Schützenplatz 1, 01067 Drezno
Wernisaż: 5.09, godz. 18.00
Zbiory, wzory, znaki…
Te określenia pojawiają się jako pierwsze w kontakcie z pracami Jana Bortkiewicza. I, jako bardzo ogólne, tworzą pojęciową ramę dla obserwowanego zjawiska. Reprezentacje fragmentów rzeczywistości wybranych przez tego twórcę nie podlegają uporządkowaniu według jakiegoś jednego, wyraźnego klucza. Mogą być zaczerpnięte z natury, przynależeć do szeroko rozumianego świata kultury, do codziennej praktyki ludzkiej, która de facto stanowi część naszej cywilizacji. Nierzadko Bortkiewicz rejestruje swoje tematy w obszarze, w którym – mogłoby się zdawać – manifestuje się wręcz „brak kultury” – prymitywizm środków wyrazu i naiwność treści, anarchiczna potrzeba zaprzeczenia wszelkim porządkom „uświęconym”, gwoli dojścia do głosu energii rozsadzającej daną osobowość. W tych przypadkach może najsilniej widać, że i tak wszystko kończy się na zbiorach, wzorach, znakach…
Jaki jest ich sens? Cel i przekaz? Dlaczego jesteśmy tak wrażliwi na zespoły przedmiotów, pomnożonych i stwarzających względem siebie relacje, które nas, w zależności od stanu ducha, niepokoją, uspokajają, fascynują lub nudzą, często uwodzą rytmem zawłaszczającym nasze poczucie autonomii, budzącym przeczucie nieskończoności. A może odwrotnie – skończonego ideału, absolutu?
(...) Jan Bortkiewicz jest fotografem, a tenże nie rejestruje abstrakcji, tylko konkret. Jego sprawą jest to, z jakich powodów zapisuje w obrazie taki a nie innym wymiar rzeczywistości, i dlaczego, kto, lub co, uwrażliwiło jego uwagę właśnie na przywoływane tu zbiory, wzory i znaki. Po części wiemy (mam tu na myśli tych, którzy z twórczością Bortkiewicza już się stykali), że u źródeł jego fascynacji „pismem”, które nie jest pismem, komunikatem, który sformułowany jest w języku o regułach nieustalonych, była twórczość wybitnego malarza Jana Tarasina. Tenże malarz za punkt zwrotny swojej świadomości artystycznej uważał wrażenie, jakie wywarł na nim w młodości widok rozgwieżdżonego nieba. „Zapis” otwarty ze wszech miar, niebezpieczny w tej swojej otwartości, ale pulsujący prawdą o naszym istnieniu w bezmiarze czasu i okoliczności. Ów bezmiar człowiek zawsze starał się opanować, co w pewnych momentach zamykało go jednak w klatce własnoręcznie zbudowanych zabezpieczeń i amputowało jego wrażliwość na wszystko, co znajdowało się poza tym, iluzorycznym przecież, schronieniem. W prowadzonym przez lata dzienniku-notatniku, gdzie dokumentował zaobserwowane w rzeczywistości interesujące go zjawiska (podobne w pewnym sensie do tych, jakie fascynują Jana Bortkiewicza), Tarasin napisze, że jest to rejestr fascynującego mechanizmu, przy pomocy którego natura projektuje i komplikuje swoje twory, powiela je, koncentruje i rozprasza, kreuje i niszczy.
Można przyjąć, że „naturą” w fotografiach Jana Bortkiewicza nie jest wyłącznie przyroda, jest nią to wszystko, co go otacza, w tym również obszar, gdzie krzyżują się efekty działań ludzkich z działaniami przyrody, gdzie jedno ciągle ingeruje w drugie, mnożąc byty – bez potrzeby? Przypadkowe, ale czasem uderzająco trafnie odpowiadające na „pytania” człowieka z aparatem, którego oko wybiera, jakby pod przymusem podświadomych preferencji – zbiory, wzory i znaki…
Mirosław Ratajczak
Jan Bortkiewicz (ur. 14 czerwca 1945 w Wilnie) – polski fotograf i fotografik. Uczeń szkół muzycznych Torunia i Wrocławia. Technik mechanik. Absolwent Wyższego Studium Fotografii. W latach 1965-1968 marynarz na okrętach podwodnych. Jako hydroakustyk pływał na ORP Kurp i ORP Sęp. Fotografią zajął się w połowie lat 60. W latach 1969-1973 praca w Międzywydziałowym Zakładzie Fotografii PWSSP we Wrocławiu kierowanym przez Michała Diamenta. Od 1979 roku członek Związku Polskich Artystów Fotografików (nr leg. 538), w latach 1997-2000 wiceprezes Okręgu Dolnośląskiego ZPAF. Fotoreporter miesięczników „Polska” (1974-1981) i „Odra” (1974-1996), wykładowca fotografii w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1982-1983), pracował w Studio 4 Iserlohn, RFN (1984), Janus Screen Studio, Nowy Jork (1985). Kierownik artystyczny Galerii N we Wrocławiu (1994), wykładowca fotografii artystycznej w Prywatnym Pomaturalnym Studium PHO-BOS we Wrocławiu (1995-2001). Od 1996 r. kierownik artystyczny Galerii Ośrodka Kultury i Sztuki - Dolnośląskiego Centrum Fotografii „Domek Romański” we Wrocławiu.
Jest autorem kilkudziesięciu plakatów, okładek płyt, katalogów reklamowych, współrealizatorem scenografii filmowych i telewizyjnych, redaktorem książek oraz organizatorem sympozjów. Autor wielu wystaw indywidualnych, oraz uczestnik ekspozycji zbiorowych w kraju i za granicą. Kurator ponad 100 wystaw.
Pracował m.in. dla takich firm, jak BMW, PKO, Bank Zachodni, Lukas Bank, KGHM, Ceramika Bolesławiecka, Rainbow, Novita, Kowary, Urząd Miasta Wrocławia, PSJ.
Prace w zbiorach Berlinische Galerie Martin Gropius-Bau, University of Connecticut, Centrum Georges’a Pompidou, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Kapsztadzie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu i Gdańsku, Muzeum Historycznego we Wrocławiu, Muzeum Plakatu w Wilanowie, Muzeum ASP we Wrocławiu, Biblioteki Narodowej w Kórniku, Muzeum Narodowego w Kownie, Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, Museum on the Seam w Jerozolimie, Muzeum Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu, Archiwum Karla Dedeciusa w Słubicach, Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Galerii Plakatu Krzysztofa Dydy w Krakowie, BWA Olsztyn.
Największy wpływ na twórczość Jana Bortkiewcza wywarli Jan Tarasin i Zbigniew Staniewski.
Organizatorzy:
Neue Sächsische Kunstverein e.V.
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa została zorganizowana w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Bunt – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. St. Karola Kubickiego oraz prezentacja projektów artystycznych: Refleks, Ulotka, Ich 7 w Dreźnie
5.09 – 8.11.2015
Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Dreźnie
(należące do Związku Muzeów Miasta Drezno)
Nordstraße 28, 01099 Drezno
Wernisaż: 4.09.2015, godz. 19.00
Zasadniczą część wystawy, pokazywanej dotychczas w ramach międzynarodowego tournée w Muzeum Narodowym w Poznaniu i Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, stanowią prace graficzne i rysunki siedmiu artystów tworzących grupę Bunt (1918–1922) – Margarete i Stanisława Kubickich, Jerzego Hulewicza, Jana Panieńskiego, Władysława Skotarka, Stefana Szmaja i Jana Jerzego Wronieckiego. Jej pierwsze wystąpienie miało miejsce w kwietniu 1918 roku w Poznaniu.
Świadomie dwujęzyczna nazwa Bunt (co po niemiecku znaczy: pstry, jaskrawy) odzwierciedla radykalny ekspresjonistyczny program, symbolizowany także przez graficzny motyw Wieży Babel. Pojawił się on na plakatach pierwszej wystawy tego zrzeszenia, przygotowanych w dwóch językach i stanowiących w trakcie I wojny światowej pacyfistyczne wezwanie do pojednania polskiej i niemieckiej ludności miasta. Nie bez powodu. Skład grupy był bowiem międzynarodowy.
Jedyna kobieta w grupie, Niemka – Margarete Kubicka – odpowiadała za organizację przygotowywanej jednocześnie w Berlinie kolejnej wystawy ugrupowania. Odbyła się ona w czerwcu 1918 roku w galerii czasopisma „Die Aktion”, które twórczości grupy poświęciło dwa zeszyty specjalne. Z czasem nastąpiły kolejne wystawy i publikacje, także w galerii i periodyku „Der Sturm”, a ostatnim wspólnym wystąpieniem grupy Bunt była Internationale Ausstellung revolutionärer Künstler [Międzynarodowa Wystawa Artystów Rewolucyjnych] w Berlinie w 1922 roku, zorganizowana przez Stanisława Kubickiego.
Aktualnej ekspozycji prac, utrzymanych głównie w stylu ekspresjonistycznym, towarzyszyć będą współczesne prezentacje artystyczne. Logotyp wystawy autorstwa Andrzeja Bobrowskiego oraz grupowe realizacje 31 grafików – Refleks (2014-2015) i Ulotka (2015), a także Ich 7 (2015), w których uczestniczy także jedna rzeźbiarka, ukazują stylistyczny i programowy wpływ dokonań grupy Bunt na sztukę najnowszą. Poza pracami na papierze wystawa obejmuje także filmy artystyczne oraz instalację pt. Przenikanie (2015), której główny komponent stanowi para monumentalnych portretowych reliefów ze szkła autorstwa tandemu artystycznego Karolina Ludwiczak i Marcin Stachowiak. Jako odpowiednik współzałożycieli Buntu – Margarete i Stanisława Kubickich – podejmują oni transmedialny dialog z ich twórczością graficzną.
Ponadto zaprezentowane zastaną dokumentalne fotografie, ukazujące historyczny kontekst transgranicznej działalności grupy. Wspomnieć tu należy choćby jej kontakty z artystami z ojczyzny ekspresjonizmu – Drezna, w tym członkami Dresdner Sezession: Ottonem Diksem, Conradem Felixmüllerem, Henryk Barcińskim i Ottonem Krischerem.
Międzynarodowe tournée wystawy „Bunt – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda” honoruje donację dzieł sztuki z berlińskiej kolekcji prof. St. Karola Kubickiego – syna polsko-niemieckiej pary artystycznej, Margarete i Stanisława Kubickich – dla Muzeum Narodowego w Poznaniu i Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, gdzie ekspozycja była już prezentowana. Kolejną jej stacją po Dreźnie będzie Wrocław – niegdyś także silne centrum ekspresjonizmu. Wystawa włączona została do Programu Towarzyszącego Międzynarodowego Triennale Grafiki – Kraków 2015.
Program towarzyszący wystawie obejmuje następujące wydarzenia:
Piątek, 4.09.2015, godz. 19.00
Wernisaż z wprowadzeniem w tematykę wystawy
„Grupa Bunt, międzynarodowe tournée wystawy donacyjnej i specyfika odsłony w Dreźnie”, dr Lidia Głuchowska, Uniwersytet Zielonogórski, Wydział Artystyczny, Instytut Sztuk Wizualnych
Niedziela, 4.10.2015, godz. 15.00
Wykład i oprowadzanie kuratorskie w języku niemieckim: dr Lidia Głuchowska
„Twórczość grupy Bunt jako inspiracja dla współczesnych twórców w Polsce i w Niemczech” (o prezentacjach artystycznych Refleks, Ulotka i Ich 7 oraz instalacji Przenikanie Karoliny Ludwiczak i Marcina Stachowiaka).
Niedziela, 8.11.2015, godz. 15.00
Wykład i oprowadzanie kuratorskie w języku niemieckim: dr Lidia Głuchowska
„Bunt, międzynarodowy ekspresjonizm i „nowy świat” awangardy”
W niedziele, 20.09.2015 i 11.10.2015, o godz. 15.00
Zwiedzanie wystawy z przewodnikiem (w języku niemieckim): Susanna Käpler, muzeolog
„Od apelu o pojednanie do artystyczno-politycznej rewolucji. Ekspresjonistyczny charakter polsko-niemieckiej grupy artystów Bunt”
Koncepcja i kuratorka międzynarodowego tournée wystawy donacyjnej: dr Lidia Głuchowska
Organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego
Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Dreźnie (należące do Związku Muzeów Miasta Drezno)
Muzeum Narodowe w Poznaniu
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Partnerzy:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wydział Grafiki i Sztuki Mediów
Wrocławskie Targi Dobrych Książek
Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, Wydział Grafiki i Komunikacji Wizualnej
Fundacja Rarytas, Poznań
Wielkopolskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych
Instytut Sztuk Wizualnych, Wydział Artystyczny, Uniwersytet Zielonogórski
Patronat:
Stowarzyszenie Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie
Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego
Patroni medialni edycji drezdeńskiej: „Quart", „Dyskurs", „Format", „Odra", portal DOKiS.pl
Projekt współfinansowany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Wystawa w Dreźnie i we Wrocławiu dofinansowana ze środków Samorządu Województwa Dolnośląskiego.
Reportaż o wystawie oraz o trzech filmach prezentowanych w Dreźnie
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną w Rzeszowie
13.08–6.09.2015
Wernisaż: 13.08.2015, godz. 18.00
BWA Rzeszów
ul. Jana III Sobieskiego 18
Wystawa W DRODZE – razem ze mną związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części: monograficzną – poświęconą Błażejewskiemu – oraz zbiorową, dokumentującą dokonania wrocławskiego środowiska artystycznego na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Druga część zawiera prace malarzy, współpracowników i przyjaciół profesora, wśród których znaleźli się: A. Mazurkiewicz, K. Maliszewska, W. Gołkowska, K. Jarodzki, A. Klimczak-Dobrzaniecki, P. Lewandowski-Palle, S. Kortyka, P. Kielan, J. Jaroszewski, A. Brudzińska.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) - artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Artysta był uczestnikiem ok. 250 wystaw w kraju i za granicą (w tym ok. 50 wystaw indywidualnych, 160 wystaw zbiorowych i 40 wystaw zagranicznych). Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej, M. Hniedziewicz, Z. Jurkiewicza, J. Jaroszewskiego, A. Klimczaka-Dobrzanieckiego.
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizator:
Patronat:
Patroni medialni:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
Bunt – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. St. Karola Kubickiego oraz prezentacja projektów artystycznych: Refleks, Ulotka, Ich 7 w Bydgoszczy
25.06–23.08.2015
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Galeria Sztuki Nowoczesnej – ul. Mennica 8 na Wyspie Młyńskiej
Wernisaż: 25 czerwca br., o godz. 18:00, wstęp wolny
Wystawa Bunt – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. St. Karola Kubickiego motywowana jest znaczącą darowizną prac jaką przekazał profesor St. Karol Kubicki, syn artystów Margarete oraz Stanisława Kubickich, do polskich zbiorów, w tym także do Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Ekspozycja jest częścią większego projektu, który swoje edycje ma również w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Dreźnie, jak i Dolnośląskim Centrum Fotografii „Domek Romański” we Wrocławiu. Całością przedsięwzięcia kierują organizatorzy: dr Lidia Głuchowska oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. Projekt ten włączono do Programu Towarzyszącego Międzynarodowego Triennale Grafiki – Kraków 2015 oraz objęto patronatem tegoż Stowarzyszenia.
Prezentowana w bydgoskim Muzeum wystawa obejmie ponad 100 prac plastycznych, w tym przede wszystkim 81 ekspresjonistycznych dzieł graficznych i rysunkowych poznańskiej artystyczno-literackiej grupy Bunt, działającej w latach 1918-1922 w Poznaniu i Berlinie. Założyli ją artyści skupieni wokół powstałego rok wcześniej czasopisma „Zdrój”, wśród których byli m. in: Margarete i Stanisław Kubiccy, Jerzy Hulewicz (redaktor pisma), Jan Panieński, Władysław Skotarek, Stefan Szmaj, Artur Swinarski, Jan Wroniecki oraz rzeźbiarz August Zamoyski. Istniejący około cztery lata Bunt wyróżnił się na tle innych działających w tym czasie grup artystycznych w Polsce, niezwykle nowoczesną twórczością wykraczającą poza prowincjalizm, czerpiącą z nurtów międzynarodowych. Artyści pielęgnowali kontakty nie tylko z artystami z ośrodków znajdujących się na terenach porozbiorowej Polski (Łódź, Kraków, Warszawa, Lwów), ale także w kręgach europejskiej awangardy. Edukacja wielu członków Buntu w Niemczech zaważyła i wpłynęła znacząco na twórczość grupy, w której niemieckie ruchy awangardowe odegrały najistotniejszą rolę. Zaowocowało to także współpracą artystów z ekspresjonistycznymi pismami „Die Aktion” oraz „Der Sturm”, pod wpływem których periodyk „Zdrój” zmodernizował swoją szatę graficzną. Poznańskie czasopismo początkowo związane było bowiem z tradycją młodopolskich wydawnictw propagujących tzw. wczesny ekspresjonizm mocno osadzany w realizmie i symbolizmie przełomu XIX i XX wieku. Pierwszym, nieformalnym redaktorem, można by rzec „opiekunem ideologicznym” „Zdroju” był Stanisław Przybyszewski. Pisarz odegrał istotną rolę w kształtowaniu się czasopisma oraz nawiązaniu kontaktów pomiędzy artystami – przyszłymi założycielami Buntu. Wzajemna fascynacja między twórcami a Przybyszewskim nie trwała jednak długo. Młodzi ekspresjoniści pragnęli odejść od idei „sztuki dla sztuki” na rzecz twórczości zaangażowanej społecznie. Zakończenie współpracy z Przybyszewskim – skądinąd skandalistą, przywódcą ekspresjonizmu, ale jeszcze w dekadenckim młodopolskim duchu – uważać można za symboliczny początek przyjęcia założeń „nowej sztuki” i zmodernizowania „Zdroju”.
Artyści pragnęli manifestować przede wszystkim absolutną wolność i niezależność twórcy. Za główny cel powzięli sobie budzenie emocji, głęboko skrywanych uczuć oraz badanie nieznanych obszarów ludzkiej psychiki. Dlatego też niejednokrotnie sięgano do sztuki prymitywnej jako praźródła ludzkiej ekspresji. Pod tym pojęciem rozumiano nie tylko twórczość ludową, ale także średniowieczną czy plemienną (np. afrykańską). Rozwiązania formalne czerpano zatem zarówno z podhalańskich malowideł na szkle, jak i ze średniowiecznego drzeworytu, a mistyka wieków średnich stała się źródłem inspiracji oraz symboliki. Motywy religijne wykorzystywane przez artystów Buntu posłużyły jako narzędzie do przenoszenia uniwersalnych, ponadczasowych treści moralnych i społecznych. Wiązały się ponadto z mesjanistyczną wizją niepodległościową konsekwentnie kontynuowaną od czasów romantyzmu. Pod względem formalnym artyści zrywali jednak z tradycją realizmu. Na widza oddziaływać miały, silnie uproszczone, geometryczne niemalże abstrakcyjne formy niosące dużą ekspresję. Kompozycja w założeniu miała być syntetyczna, a kolorystyka kontrastowa, uzyskana zazwyczaj poprzez zestawienie czerni i bieli. Takie efekty artyści osiągali głównie dzięki technikom graficznym (linoryt, drzeworyt) jak i rysunkowym, ale posługiwali się również malarstwem oraz rzeźbą (August Zamoyski).
Wśród prac darowanych przez Profesora Kubickiego bydgoskiemu Muzeum znalazł się jeden ze słynnych autoportretów Stefana Szmaja. Artysta i zarazem lekarz mieszkał w latach 1929-1936 w Bydgoszczy, gdzie prowadził swój gabinet okulistyczny, a także aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym. Był inicjatorem wielu artystycznych przedsięwzięć, jak również bohaterem wielu skandali, powodujących ferment w bydgoskim środowisku. Wystawa organizowana w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy będzie więc niezwykłą okazją do bliższego zapoznania się z postacią Stefana Szmaja oraz jego kolegów – artystów, z którymi wspólnie zbudował legendę polskiej awangardy: grupę Bunt.
Część historyczną wystawy dopełnią dzieła współczesnych artystów zainspirowane twórczością oraz ideologią grupy przełożoną na dzisiejsze realia. W obręb ekspozycji zostaną włączone dwa projekty artystyczne: Refleks (2014-2015) oraz jego tegoroczna kontynuacja – Ulotka, których kuratorem jest Maciej Kurak. Oba, będące dziełem wrocławskich i poznańskich artystów, przedstawiają zespoły grafik w prezentowane w ciekawej formie – książki artystycznej (Refleks) oraz stelażu z przesuwanymi niczym plakaty pracami (Ulotka). Twórcy wykorzystali potencjał sztuki graficznej do śmiałego komentowania współczesnej rzeczywistości, obnażania konwenansów oraz intensyfikowania problemów społecznych. W warstwie treściowej nawiązują więc do rewolucyjnej działalności grupy Bunt, ale także odnoszą się do czasów, kiedy grafika, dzięki swojej powielalności, jak również ulotności, stanowiła medium propagandowe o dużej sile przekazu. Chwilowość druku ulotnego przywołuje natomiast na myśl funkcjonowanie współczesnych środków masowej informacji, a co więcej mechanizmów działania współczesnego świata. Artyści więc – biorąc sobie za wzór twórczość grupy Bunt – przedstawiają projekty silnie zaangażowane społecznie i politycznie. W przestrzeń ekspozycji zostanie włączony również projekt Ich 7 (kurator: Lidia Głuchowska) mający swoją premierę właśnie podczas bydgoskiej edycji wystawy. W skład grupy wchodzą graficy: Andrzej Bobrowski, Agata Gertchen, Maciej Kurak, Jacek Szewczyk, Piotr Szurek, Przemysław Tyszkiewicz oraz rzeźbiarka Małgorzata Kopczyńska. Jej obecność w symboliczny sposób stanowi odpowiednik wybitnego rzeźbiarza działającego w Buncie – Augusta Zamoyskiego. Ich prace – w przeciwieństwie do projektów Refleks i Ulotka – posiadają duże formaty, odnoszą się do twórczości poznańskich ekspresjonistów zarówno pod względem technologicznym, jak i treściowym. Wystawa będzie więc nie tylko szeroką prezentacją twórczości artystów należących do Buntu honorującą darowiznę prof. St. Karola Kubickiego czy edukacyjnym pokazem przybliżającym historię grupy, lecz także – poprzez włączenie w nią projektów współczesnych – stanie się nową jej interpretacją oraz komentarzem problemów dzisiejszego społeczeństwa.
Dyskurs nad działalnością grupy polskich ekspresjonistów pogłębi konferencja naukowa „Bunt a tradycje grafiki w Polsce i Niemczech”, która odbędzie się w Muzeum w dniu 26 czerwca 2015 roku. Wezmą w niej udział zarówno teoretycy – od lat zajmujący się działalnością grupy Bunt oraz sztuką w dwudziestoleciu międzywojennym, jak i praktycy – artyści, dla których awangarda pierwszych dekad XX wieku stanowi inspirację przy realizowaniu projektów artystycznych. Działalność graficzna grupy zostanie dzięki temu rozpatrzona wieloaspektowo tak pod względem technicznym, jak i formalnym czy ideowym, związanym ze społecznym zaangażowaniem twórczości należących do niej artystów. W zaplanowanej publikacji pokonferencyjnej przedstawiona zostanie twórczość Buntu w szerszym kontekście kulturowym, na tle międzynarodowym. Wydawnictwo będzie kolejnym przyczynkiem do rozwoju badań nad wszechstronnymi, wciąż jeszcze niedostatecznie znanymi dokonaniami ugrupowania.
Tekst: Honorata Gołuńska
Koncepcja i kuratorka tournée wystawy: Lidia Głuchowska
Koordynatorki w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: Barbara Chojnacka, Honorata Gołuńska
Premiera wystawy odbyła się w Muzeum Narodowym w Poznaniu (19.04 – 31.05.2015). Po odsłonie w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, zaprezentowana zostanie w Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Dreźnie (4.09 – 8.11.2015), a następnie w Dolnośląskie Centrum Fotografii „Domek Romański” we Wrocławiu (19.11 – 12.12.2015).
Projekt współfinansuje Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej
Relacja fotograficzna z wernisażu i konferencji tutaj
Artykuły
Wernisaż i konferencja w bydgoskim Muzeum Okręgowym – wywiad w Polskim Radiu PIK
Reportaż o wystawie w Bydgoszczy
„Buntownicza siódemka" i „Ulotka"
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną w Warszawie
17.06–8.07.2015
Wernisaż: 17.06.2015, godz. 18.00
Galeria Sztuki STALOWA
ul. Stalowa 26, Warszawa
Wystawa W DRODZE – razem ze mną związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części: monograficzną – poświęconą Błażejewskiemu – oraz zbiorową, dokumentującą dokonania wrocławskiego środowiska artystycznego na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Druga część zawiera prace malarzy, współpracowników i przyjaciół profesora, wśród których znaleźli się: A. Mazurkiewicz, K. Maliszewska, W. Gołkowska, K. Jarodzki, A. Klimczak-Dobrzaniecki, P. Lewandowski-Palle, S. Kortyka, P. Kielan, J. Jaroszewski, A. Brudzińska.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) – artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Artysta był uczestnikiem ok. 250 wystaw w kraju i za granicą (w tym ok. 50 wystaw indywidualnych, 160 wystaw zbiorowych i 40 wystaw zagranicznych). Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej, M. Hniedziewicz, Z. Jurkiewicza, J. Jaroszewskiego, A. Klimczaka-Dobrzanieckiego.
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizator:
Patronat:
Patroni medialni:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
NATALIA LL – fotografia / instalacja / obiekt / video
8.05–3.06. 2015
Galeria Górna i Dolna BWA w Kielcach
Ul. Kapitulna 2
Wernisaż: 8.05.2015, godz. 18.00
Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz Dolnośląski Festiwal Artystyczny zapraszają na wystawę prac jednej z najwybitniejszych polskich artystek II połowy XX wieku, NATALII LL, współtwórczyni międzynarodowego ruchu feministycznego, legendy polskiej neoawangardy i sztuki konceptualnej.
Na wystawie zobaczymy m.in.: filmy – „Sztuka konsumpcyjna”, „Impresje” (1973) i „Sztuczna rzeczywistość” (1976) czy „Topologia ciała” (1967) oraz fotografie – z cyklu „Transfiguracja Odyna 2009″, „Erotyzm Trwogi 2004, 2006″, „Brunhilda 1993″, z cyklu „Ptaki wolności” i wiele innych.
NATALIA LL (LACH-LACHOWICZ) urodziła się 18 kwietnia 1937 w Żywcu. Od roku 1946 do 1956 mieszkała w Bielsku Białej. W latach 1957-1963 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem prof. S. Dawskiego, dyplom w 1963 roku. Dyplom Związku Polskich Artystów Fotografików otrzymała w 1964 roku. Zajmuje się malarstwem, fotografią, rysunkiem, sztuką performance i wideo. Współzałożycielka Galerii PERMAFO we Wrocławiu (1970). Od 1975 roku działa w międzynarodowym ruchu sztuki feministycznej, biorąc udział w licznych sympozjach i wystawach. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku w 1977 roku. Pełniła funkcję komisarza I i II Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu w latach 1978-1981. Wiceprzewodnicząca IV, VI Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu, 1989-1995. Stypendystka „Verein Kulturkontakte” w Wiedniu w 1991. Stypendystka „PRO-HELVETIA” w Szwajcarii w 1994. Starszy wykładowca Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu od 2004 roku.
Organizatorzy:
Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Bunt – Ekspresjonizm – Transgraniczna awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. S. Karola Kubickiego w Poznaniu
19.04–31.05.2015
Muzeum Narodowe w Poznaniu
Aleje Marcinkowskiego 9
Wernisaż: 19.04.2015, godz. 12.00
Wystawa Bunt - Ekspresjonizm -Transgraniczna Awangarda. Prace z berlińskiej kolekcji prof. S. Karola Kubickiego. dokumentująca hojny dar syna polsko-niemieckiej pary artystów po raz kolejny przypomni ten ciągle mało znany i niedoceniony epizod w polskiej sztuce okresu I wojny światowej.
Poznańska grupa plastyczna Bunt pojawiła się w przestrzeni miasta wiosną 1918 r. za sprawą siódemki artystów skupionych wokół wydawanego od października 1917 r. "Zdroju". Jego wydawca - Jerzy Hulewicz (1886-1941) oraz zaprzyjaźnione z nim polsko-niemieckie małżeństwo Margarete (1891-1984) i Stanisław (1889-1942) Kubiccy zafascynowani awangardą europejską postanowili jej zdobycze przenieść na grunt polski. Powstała w ten sposób oryginalna twórczość inspirująca się nowoczesnymi trendami współczesności, z ekspresjonizmem niemieckim na czele, ale także odwołująca się do tradycji polskiego romantyzmu.
Mieszanka prawdziwie wybuchowa, była jednocześnie najbardziej w tamtym czasie radykalną i bezkompromisową propozycją artystyczną na ziemiach polskich, nie tylko stylistyczno-formalną, ale i ideową. Prace pokazane na pierwszej wystawie Buntu (kwiecień 1918 r.) wywołały skandal, przysparzając jej niemałego rozgłosu. Ale zarzewiem skandalu była nie tylko nowoczesna forma prezentowanych prac. Nie mniej kontrowersyjna była podkreślana przez członków Buntu przynależność do szeroko pojętego nurtu europejskiej awangardy, czego wyrazem były bezpośrednie kontakty poznańskich artystów ze środowiskiem berlińskiego "Die Aktion", a efektem - prezentacje twórczości polskich artystów w berlińskich galeriach na przestrzeni lat 1918-1922.
Eksponowane wówczas prace w większości pozostały w Berlinie, i teraz prawie po stu latach od powstania Buntu, w dużej części wracają do Poznania. Dzieje się tak za sprawą prof. Stanisława Karola Kubickiego (ur. 1926) syna małżeństwa Kubickich, który postanowił podarować zasadniczą część przechowanych przez lata prac na papierze, rysunków i grafik, autorstwa swoich rodziców i pozostałych, zaprzyjaźnionych z nimi artystów Buntu do wybranych polskich instytucji muzealnych w tym także do MNP. Poznańskie zbiory powiększą się o czterdzieści trzy prace (w większości unikatowe) autorstwa Jerzego Hulewicza, Margarete i Stanisława Kubickich, Jana Panieńskiego, Władysława Skotarka, Stefana Szmaja i Jana Jerzego Wronieckiego z lat 1916-1922, tym samym stając się największą w Polsce kolekcją prac poznańskiego Buntu.
Dar stał się pretekstem do przygotowania wystawy, która poza poznańskim muzeum prezentowana będzie także w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Józefa Kraszewskiego w Dreźnie oraz w Dolnośląskim Centrum Fotografii „Domek Romański”.
Ekspozycji towarzyszyć będzie polsko-niemiecki katalog dokumentujący całość ulegającej rozproszeniu kolekcji. Zamieszczone w nim, jak również pokazane na wystawie, będą także prace, które w ciągu ostatnich lat zmieniły właściciela i obecnie są albo w rękach prywatnych, albo wzbogaciły już wcześniej zasoby poznańskiego Muzeum Narodowego. Oprócz tekstów autorstwa Lidii Głuchowskiej prezentującej historię zbioru, katalog zawiera interesujący wywiad z prof. S.K. Kubickim oraz barwne reprodukcje wszystkich prezentowanych na wystawie rysunków i grafik.
Ekspozycję będzie można zwiedzać wspomagając się przewodnikiem przygotowanym przez Agnieszkę Salamon-Radecką, kuratorkę z ramienia MNP. Ponadto prezentację uzupełni program wydarzeń towarzyszących, na który składać się będą wykłady oraz oprowadzania kuratorskie.
Kuratorzy wystawy: dr Lidia Głuchowska, Agnieszka Salamon-Radecka
Projekty artystyczne Refleks i Ulotka:
Uczestnicy projektu Refleks (2014–2015): Andrzej Bobrowski, Agnieszka Mori, Katarzyna Krawczyk, Mirosław Pawłowski, Jarosław Janas, Piotr Szurek, Marek Glinkowski, Maryna Mazur, Stefan Ficner, Max Skorwider, Dorota Jonkajtis, Grzegorz Nowicki, Krzysztof Balcerowiak, Michał Tatarkiewicz, Maciej Kurak, Radosław Włodarski
Kurator: Maciej Kurak
Plakat: Andrzej Bobrowski
Film: Marek Glinkowski, Maciej Kurak
Uczestnicy projektu Ulotka (2015): Małgorzata Warlikowska, Anna Kodź, Aleksandra Janik, Wojciech Kołacz, Paweł Frąckiewicz, Anna Trojanowska, Chris Nowicki, Marta Kubiak, Agata Gertchen, Przemysław Tyszkiewicz, Jacek Szewczyk, Magdalena Czerniawska, Anna Janusz-Strzyż, Mariusz Gorzelak, Andrzej Bobrowski, Agnieszka Mori, Katarzyna Krawczyk, Mirosław Pawłowski, Jarosław Janas, Piotr Szurek, Marek Glinkowski, Maryna Mazur, Stefan Ficner, Max Skorwider, Dorota Jonkajtis, Grzegorz Nowicki, Krzysztof Balcerowiak, Michał Tatarkiewicz, Maciej Kurak, Radosław Włodarski
Kurator: Maciej Kurak
Projekt współfinansuje Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej
Organizatorzy:
Artykuły o wystawie:
Finisaż wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu
Noc muzeów w Poznaniu – Projekt Ulotka
Skarb w Muzeum – grafiki grupy Bunt (Radio Merkury Poznań)
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną w Kluczborku
Termin: 8.05–31.05.2015
Muzeum im. Jana Dzierżona w Kluczborku
ul. Zamkowa 10
Wernisaż: 8.05.2015, godz. 15.30
Wystawa W DRODZE – razem ze mną związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) – artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Artysta był uczestnikiem ok. 250 wystaw w kraju i za granicą (w tym ok. 50 wystaw indywidualnych, 160 wystaw zbiorowych i 40 wystaw zagranicznych). Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej, M. Hniedziewicz, Z. Jurkiewicza, J. Jaroszewskiego, A. Klimczaka-Dobrzanieckiego.
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizator:
Patronat:
Patroni medialni:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną w Gdańsku
11.04–4.05.2015
Galeria Sztuki Współczesnej PIONOVA
Ul. Olejarna 2, Gdańsk-Stare Miasto
Wernisaż: 11.04.2015, godz. 18.00
Wystawa W DRODZE – razem ze mną związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części: monograficzną – poświęconą Błażejewskiemu – oraz zbiorową, dokumentującą dokonania wrocławskiego środowiska artystycznego na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Druga część zawiera prace malarzy, współpracowników i przyjaciół profesora, wśród których znaleźli się: A. Mazurkiewicz, K. Maliszewska, W. Gołkowska, K. Jarodzki, A. Klimczak-Dobrzaniecki, P. Lewandowski-Palle, S. Kortyka, P. Kielan, J. Jaroszewski, A. Brudzińska.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) – artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Artysta był uczestnikiem ok. 250 wystaw w kraju i za granicą (w tym ok. 50 wystaw indywidualnych, 160 wystaw zbiorowych i 40 wystaw zagranicznych). Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej, M. Hniedziewicz, Z. Jurkiewicza, J. Jaroszewskiego, A. Klimczaka-Dobrzanieckiego.
Obraz w nagłówku: Piotr Błażejewski, Epitafium III, 2013, akryl, olej, 100 na 100 cm
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizator:
Patronat:
Patroni medialni:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego W DRODZE – razem ze mną w Poznaniu
11.03.2015–1.04.2015
Galeria Sztuki Współczesnej „Profil”
Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu
Ul. Św. Marcin 80/82, Poznań
Wernisaż: 11.03.2015, godz. 18.00
Wystawa W DRODZE – razem ze mną związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części: monograficzną – poświęconą Błażejewskiemu – oraz zbiorową, dokumentującą dokonania wrocławskiego środowiska artystycznego na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Druga część zawiera prace malarzy, współpracowników i przyjaciół profesora, wśród których znaleźli się: A. Mazurkiewicz, K. Maliszewska, W. Gołkowska, K. Jarodzki, A. Klimczak-Dobrzaniecki, P. Lewandowski-Palle, S. Kortyka, P. Kielan, J. Jaroszewski, A. Brudzińska.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) – artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Artysta był uczestnikiem ok. 250 wystaw w kraju i za granicą (w tym ok. 50 wystaw indywidualnych, 160 wystaw zbiorowych i 40 wystaw zagranicznych). Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej, M. Hniedziewicz, Z. Jurkiewicza, J. Jaroszewskiego, A. Klimczaka-Dobrzanieckiego.
Obraz w nagłówku: Piotr Błażejewski, Epitafium III, 2013, akryl, olej, 100 na 100 cm
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana została w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizator:
Patronat:
Patroni medialni:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa malarstwa Piotra Błażejewskiego"W DRODZE - razem ze mną" w Legnicy
30.01.2015–28.02.2015
Wernisaż: 6.02.2015 (piątek), godz. 17.30, Galeria Sztuki w Legnicy
Wernisaż poprzedzi zwiedzanie wystawy o godz. 17.00 w Galerii RING
Miejsca prezentacji: Galeria Sztuki (pl. Katedralny 1), Galeria RING (Rynek 12), Legnica
Wstęp wolny
Wystawa W DRODZE – razem ze mną związana jest z jubileuszem 40-lecia pracy twórczej i akademickiej prof. Piotra Błażejewskiego.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części: monograficzną – poświęconą Błażejewskiemu – oraz zbiorową, dokumentującą dokonania wrocławskiego środowiska artystycznego na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Druga część zawiera prace malarzy, współpracowników i przyjaciół profesora, wśród których znaleźli się: A. Mazurkiewicz, K. Maliszewska, W. Gołkowska, K. Jarodzki, A. Klimczak-Dobrzaniecki, P. Lewandowski-Palle, S. Kortyka, P. Kielan, J. Jaroszewski, A. Brudzińska.
Piotr Błażejewski (ur. 4 lutego 1950 roku w Kluczborku) – artysta malarz, pedagog, związany z wrocławskim środowiskiem artystycznym i akademickim od 40 lat. Tutaj uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. S. Kopystyńskiego w latach 60-tych oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w latach 70-tych. Dyplom z malarstwa obronił w 1975 r. w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza oraz z malarstwa w architekturze i urbanistyce w pracowni doc. Mieczysława Zdanowicza. Pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni rozpoczął tuż po dyplomie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię dyplomującą z malarstwa. Był promotorem ok. 100 dyplomów magisterskich. W roku 2000 rozpoczął pracę w nowo otwartym Instytucie Architektury Krajobrazu ówczesnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Błażejewski to jeden z najważniejszych malarzy wrocławskiego strukturalizmu. Jest istotnym artystą polskiej abstrakcji geometrycznej. Pracuje cyklami. Jeszcze na studiach rozpoczął prace nad cyklem Architektura Koloru, następnie powstały: Interferencje, Refleksy/-je, Kolekcje, Nieprawdopodobne Figury Geometryczne, Znaki Krzyża, Epitafia oraz ostatnio Obiekty Malarskie. W jego dorobku są jeszcze pomniejsze cykle malarskie. Artysta był uczestnikiem ok. 250 wystaw w kraju i za granicą (w tym ok. 50 wystaw indywidualnych, 160 wystaw zbiorowych i 40 wystaw zagranicznych). Kilkakrotnie zdobywał nagrody w prestiżowych konkursach malarstwa. Uwielbia spotkania i wymianę doświadczeń z innymi artystami oraz młodzieżą, przede wszystkim na letnich plenerach w Polsce i za granicą. Uczestniczył w ok. 50 takich przedsięwzięciach, wielokrotnie sam je organizował. Jego wielką pasją jest kolekcjonowanie dzieł sztuki, zarówno z zakresu malarstwa, grafiki jak również ceramiki.
Artysta w ten sposób wypowiada się na temat własnej twórczości: W moim malarstwie, szerzej w mojej sztuce, poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym, co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby moje obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym, upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam.... Płaszczyzny koloru, światła i formy pragnę doprowadzić do perfekcji. Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów - płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę stosując swego rodzaju frottage.
Wystawie towarzyszy wydana przez Ośrodek Kultury i Sztuki oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu obszerna monografia zatytułowana W DRODZE – razem ze mną. Jest to pieczołowicie opracowana i ciekawie zredagowana, autorska opowieść-album poświęcona sztuce jubilata oraz malarzom, współpracownikom i przyjaciołom artysty. Monografia jest opatrzona obszernymi i wnikliwymi analizami krytycznymi autorstwa: A. Kostołowskiego, P. Lewandowskiego-Palle, A. Jarosza, B. Kowalskiej, L. Dmochowskiej.
Organizator wystawy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Wystawa zorganizowana w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS
Współorganizatorzy:
Galeria Sztuki w Legnicy
Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu
Patroni medialni wystawy:
Projekt współfinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego
