Nie wiem czy są magiczne, ale powinny mieć w sobie coś z przedmiotów kultu. Staram się by były zrozumiałe dla tego, który po prostu chce wziąć je w rękę. Aby przy tym mógł poczuć, że trzyma w ręce coś, co wprawdzie nic nie mówi, ale rozbić tego nie można. (Jiři Seifert)

Idea organizowania corocznych wystaw zatytułowanych „Znad Dunaju, Wełtawy i Wisły. Medalierzy i ich dzieła” zrodziła się w 2001 roku, z inicjatywy prof. Jacka Dworskiego. Na licznych międzynarodowych plenerach medalierskich, w których przez wiele lat brał czynny udział, poznał wybitnych medalierów z Czech, Słowacji i Węgier. Pragnienie wzajemnego głębszego poznania dzieł współczesnych medalierów z tych państw, stało się impulsem do realizowania wspólnych wystaw.

Każdego roku zapraszamy do udziału w tym przedsięwzięciu po dwóch artystów medalierów z krajów układu wyszehradzkiego - to znaczy z Czech, Słowacji, Węgier i z Polski. Każdy z nich może zaprezentować 25 swoich dzieł zrealizowanych w ostatnich latach. Ten system zaproszeń zapewnia możliwość poznania aktualnych trendów i postaw artystycznych. Medal dla twórców, jak i odbiorców jest rodzajem wypowiedzi artystycznej. Ta formuła stwarza więc doskonałe pole do wzajemnego poznania się oraz nawiązania dialogu między artystami i widzami. Autorami prezentowanych dzieł są bowiem artyści różnych krajów, pokoleń, znani i uznani, o czytelnej sylwetce twórczej.

Zebranie na jednej wystawie dzieł artystów pochodzących z różnych krajów, powstałych w tym samym czasie, pozwala na szczególne porównanie na ile te same problemy widzimy podobnie, na ile różnią się sposoby percepcji otaczającego nas świata, jakie tematy czy techniczne zagadnienia stały się dla poszczególnych twórców na tyle istotne, aby stać się impulsem powstania medalu, czy malej formy rzeźbiarskiej. (prof. Jacek Dworski)

______________

Tworzenie dzieła sztuki plastycznej tak niewielkich rozmiarów jak klasyczny medal jest dla każdego artysty wielkim wyzwaniem. Wymaga nie tylko wyobraźni czy wrażliwości, ale także odpowiedniego warsztatu i cierpliwości. Dziś powszechna stała się potrzeba poszukiwania nowych rozwiązań formalnych, tematów, technik i oczywiście materiałów. Obok medalierstwa oficjalnego, kreowanego na konkretne zamówienie, stałym elementem stał się nurt twórczości niezależnej.

Oglądając tak różnorodne dzieła, w sposób wyjątkowo czytelny daje się zauważyć pewną prawidłowość. Medal to niezwykle pojemny gatunek sztuki, ale co istotniejsze, oddziałujący na inne formy plastyczne.

W efekcie otrzymujemy zupełnie nową jakość, która potrafi zachwycić wielu odbiorców. Znikają stereotypy twórcze, proste określenia granic poszczególnych dyscyplin sztuki. I choć pozostaje miejsce na tradycyjne cechy charakteryzujące klasyczne medalierstwo: ograniczony rozmiar, dwustronność, często z góry określona tematyka, to na stałe zadomowiło się w nim poszukiwanie nowego.