• header
  • header

Uwaga! To jest archiwalna kopia serwisu OKiS | Przejdź do aktualnej wersji -> www.okis.pl

Sygnały

« powrót

„ODRA” 1/2013 – KOLEKCJA 2012

Dodano: 09.01.2013 12:01

 Barbara Ilkosz

KOLEKCJA 2012

 

Kolekcja sztuki współczesnej Muzeum Narodowego we Wrocławiu obejmuje ponad dwadzieścia tysięcy eksponatów. Bogaty zasób malarstwa, grafiki i rysunku, rzeźby, environment, zapisów sztuki konceptualnej oraz fotografii ilustruje tendencje nowoczesne – od modernizmu pierwszych dekad XX wieku po najnowsze trendy artystyczne.

 

Stała Wystawa Sztuki Współczesnej, zaaranżowana w nowo zaadaptowanych wnętrzach poddasza Muzeum Narodowego, daje przegląd dzieł najwybitniejszych twórców polskiej sztuki współczesnej. Prezentuje dwa zasadnicze nurty: ekspresyjno-metaforyczny i geometryczny – charakteryzujące odrębność sztuki polskiej, którą kształtowała zarówno twórcza recepcja współczesnych tendencji artystycznych, jak też kontekst życia politycznego, społecznego i artystycznego w kraju w drugiej połowie XX wieku i aktualnie.

Prace prezentowane na wystawie czasowej Kolekcja 2012 to efekt sfinalizowanego zakupu długoletniego depozytu muzealnego. Pozyskanie tych obiektów nastąpiło dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ekspozycja nowo nabytych dzieł znakomicie ilustruje prowadzoną strategię kolekcjonerską w zakresie sztuki współczesnej. Pośród autorów pokazywanych prac znajdują się różne osobowości twórcze, które reprezentują też odmienne środowiska artystyczne oraz rozmaite dziedziny sztuk plastycznych, takie jak malarstwo, rzeźba, kolaż, fotografia, szkło i ceramika. Znakomicie wpisują się w profil kolekcji i wskazują na jej szeroki zakres merytoryczny.

Środowisko wrocławskie reprezentują prace kilku artystów. Kolaże Eugeniusza Geta Stankiewicza, z preferencją dla mistrzowsko opanowanej techniki miedziorytniczej, to przykłady niezwykle oryginalnej twórczości, charakteryzującej się niezależnością intelektualnej refleksji autora, błyskotliwą puentą i wyrafinowanym skrótem plastycznym. W przeciwieństwie do eksperymentów Stankiewicza w zakresie technik artystycznych malarz Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki pozostał w swej sztuce wierny starej technice olejnej. Jego poetyckie kompozycje, budowane za pomocą oszczędnych form i intensywnej plamy barwnej, kontynuują długą malarską tradycję środowiska wrocławskiego, opartą na metaforze i wrażliwości na kolor.

Inny charakter ma twórczość Marii Pinińskiej-Bereś, rzeźbiarki i autorki environments, zaliczanej przez krytykę do najwybitniejszych artystek polskich okresu powojennego. Osobisty ton wypowiedzi powiązany z indywidualnie przemyślaną formą plastyczną był powodem zgromadzenia w kolekcji wielu prac tej autorki. Zakupione obecnie trzy kompozycje, podobnie jak większość prac Pinińskiej-Bereś, charakteryzują się specyficznymi odniesieniami do form organicznych. Wyraźne aluzje do życia erotycznego kobiety, a także jej tradycyjnej roli społecznej, wpisują dzieła artystki w nurt sztuki feministycznej.

Dziedzinę rzemiosła artystycznego reprezentuje kilku artystów, których twórczość wyróżnia się skłonnością do eksperymentów technologicznych. Przyniosły one w efekcie wypracowanie nowych sposobów konstruowania obiektów ze szkła i ceramiki. Kompozycje autorstwa Jerzego Chodurskiego, profesora wrocławskiej ASP, powstały przy zastosowaniu techniki fussingowej, spajania szkła na gorąco w piecu. Natomiast inny charakter ma obiekt rzeźbiarski autorstwa Andrzeja Kucharskiego, wykonany z hutniczo przygotowanych elementów, połączenia szkła z kamieniem. Autorską technikę zastosował też wrocławski ceramik Władysław Garnik. Struktura jego dzieł składa się tu, podobnie jak zazwyczaj, z delikatnych ażurowych segmentów porcelany, uzupełnianych szamotem. Unikatową pracą pozostaje dzieło warszawskiego artysty Henryka Albina Tomaszewskiego, monumentalna i misternie skonstruowana forma ze szkła sugerująca strukturę biomorficzną.

Pośród ostatnich zakupów nie zabrakło prac z zakresu fotografii artystycznej, której kolekcja we wrocławskim Muzeum należy do wyjątkowych w polskim muzealnictwie, tak pod względem merytorycznym, jak i liczebnym. Prace Stefana Wojneckiego, jednego z głównych przedstawicieli neoawangardy, wpisują się w nurt sztuki intermedialnej, sytuując podejmowane w niej zagadnienia na pograniczu nauki i sztuki. Cykl Krzysztofa Pruszkowskiego pod tytułem KMK uzupełnił obszerną kolekcję prac tego autora w zbiorach Muzeum. Przetwarzając sławne dzieła dokumentacyjne Bernda i Hilli Becherów, artysta odniósł się do tradycji sztuki konceptualnej i jej postmodernistycznego odbicia. Istotnym nabytkiem jest cykl fotografii Goalkeeper Zdzisława Sosnowskiego, absolwenta wrocławskiej PWSSP. Cykl ten jest najważniejszą pracą tego artysty, prezentowaną m.in. na Biennale Młodych w Paryżu w 1977 roku, do której nawiązuje on także w swojej najnowszej twórczości.

Pozyskanie obecnie pokazywanych dzieł daje nadzieję na możliwość rozbudowy kolekcji w kolejnych latach poprzez nabywanie prac uzupełniających zaakcentowane w niej wcześniej nurty artystyczne i wątki intelektualne, a także tych najbardziej współczesnych. Daje także gwarancję utrzymania wysokiego poziomu merytorycznego i artystycznego zbioru, jego atrakcyjności dla odbiorcy w Polsce i za granicą.

 Barbara Ilkosz