Aktualności
„Milczenie dźwięków" - wystawa
Dodano: 16.02.2016 13:3718.03 - 30.05.2016
Muzeum Współczesne Wrocław
plac Strzegomski 2
Wernisaż: 18 marca 2016, godz. 18.00
W niedzielę 10 kwietnia 2016 r. o godzinie 15.00 zapraszamy na oprowadzanie kuratorskie Agnieszki Chodysz-Foryś po wystawie „Milczenie dźwięków". Oprowadzanie jest bezpłatne i odbędzie się w przestrzeni wystawy na poziomie „5" schronu Muzeum Współczesnego Wrocław.
Tytuł wystawy wiedzie nas w obszar pejzażu dźwiękowego, zjawisk audialnych i akustycznej przestrzeni społecznej człowieka. Hasło „Milczenie dźwięków” jest jednak pretekstem do szerszej analizy pojęcia ciszy, próbą zmierzenia się z jego utopią i paradoksem.
Cisza, będąc stanem niedookreślonym, pozwala zaledwie na próby jej wyobrażenia i zbliżenia się do tego nieosiągalnego miejsca: czystej, pustej przestrzeni dźwiękowej lub emocjonalnej. Cisza jest metodą komunikacji, pełnowartościową częścią zdania, możliwością doświadczenia przestrzeni osobistej i warunkiem na zrozumienie siebie. Jest też zapowiedzią dźwięku i nieokreślonego zagrożenia, samotności, wyobcowania, przymusem milczenia i w konsekwencji zgodą na lęk i zło. Nakaz milczenia i odebranie prawa głosu to narzędzia, które służą przemocy symbolicznej i strategii wykluczenia. Z drugiej zaś strony milczenie jest ideałem komunikacji międzyludzkiej, szczerości, autentycznej relacji z innymi.
Wypowiadając słowo cisza, wyobraźnią trafiamy w krąg energii i hałasu, gdzie centrum łudzi nas możliwością istnienia stanu wyzbytego z bodźców. To słowo już samo w sobie jest tak naładowane energią, że wbrew pozorom krzyczy mocniej od słowa krzyk lub hałas (używane również jako wykrzyknik nakazujący milczenie). Ten stan (cisza) więc nie istnieje, a próby osiągnięcia go wiążą się z poskromieniem dźwięków, niepokoju, krzyku i emocji i wymagają ogromnego nakładu energii, aby finalnie okazać się utopią.
„Cisza to nie spokój lecz niepokój. Cisza jest śmiertelna, bo naturą człowieka jest działanie, i brak bodźców kojarzy nam się z biologicznym ostatecznym końcem. Dlatego kiedy wsłuchujemy się w ciszę to po to, aby przekonać się, że nie jest ona absolutna, by udowodnić, że idealna cisza nie istnieje, bo każdy jej odgłos staje się jej zaprzeczeniem i dowodem na to, że żyjemy. Cisza to sposób w jaki celebrujemy śmierć nie życie”.
Marek Wasilewski, Możliwość ciszy.
Tytułowe „Milczenie dźwięków” to utwór Jerzego Kornowicza, dedykowany artyście Szabolcsowi Esztényiemu, który jest także nawiązaniem do twórczości Tomasza Sikorskiego i jego „Samotności dźwięków”.
Podczas otwarcia odbędzie się performans dźwiękowy Pablo Sanza “[in]audible”,
kurator: Paweł Szroniak
Kuratorka: Agnieszka Chodysz-Foryś
Współpraca kuratorska: Janina Hobgarska
Artyści:
Ewa Axelrad & Steve Press
Filip Berendt
Piotr Blajerski
Piotr Bosacki
Daniel Koniusz
Barbara Kubska
Igor Omulecki
Zbigniew Rogalski
Artur Rozen
Mateusz Sadowski
Konrad Smolenski
Tomasz Tatarczyk
Rafał Wilk
Natalia Wisniewska
Włodzimierz Jan Zakrzewski
Anna Zaradny
Maciej Zdanowicz
Organizatorzy: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu
Województwa Dolnośląskiego, Muzeum Współczesne Wrocław
Współorganizatorzy: Galeria Sztuki w Legnicy, Galeria BWA w Jeleniej Górze
Prace prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów prywatnych artystów oraz z kolekcji Galerii Stereo, Galeria Le Guern, Galerii Raster, Galerii Leto, Galerii Arsenał w Białymstoku, Galerii aTak, Galerii WizyTUjącej, Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki