ŁARYSA KADYROWA. SZCZĘŚLIWA SAMOTNOŚĆ AKTORKI. Ałła Pidłużna (2012)

Aktualności

Dodano: 15.05.2012 17:42

„Kiedy w monodramie „Stara kobieta wysiaduje” głosem nie znoszącym sprzeciwu krzyczy: Cukrrru, cukrrru!, wydaje się, że to żądanie skierowane jest do wszystkich. Także do krytyków, tak, tak! Ukraińska aktorka Łarysa Kadyrowa to postać charyzmatyczna i człowiek instytucja – profesor Narodowej Akademii Muzycznej, pomysłodawczyni, dyrektorka i w ogóle spiritus movens dwóch festiwali teatralnych (monodramów aktorek „Maria” i sztuk antycznych „Bosforskie agony”), prezydent ukraińskiej sekcji Międzynarodowego Instytutu Teatru, artystka, ale i teatralny Mag. Kto zetknął się z jej sztuką aktorską, poznał jej moc. Ona nie gra jakichś tam ról, tylko całą sobą odsłania przed nami osobowość swoich bohaterek. Za tymi aktami „całkowitego ofiarowania się” na scenie stoją nie tylko jej talenty i maestria warsztatowa, ale nade wszystko refleksja – pogłębiony program estetyczny i światopogląd, który w aktywności artystycznej każe jej podkreślić misję etyczną: poprzez sztukę doskonalić własne i cudze człowieczeństwo. Gdy przeczytacie tę skromną książeczkę w języku polskim i ukraińskim, jeszcze mocniej przekonacie się, że „pocukrowane” zachwyty, to jedyna waluta, jaką można się jej zrewanżować”.

Ałła Pidłużna – teatrolog, krytyk teatralny, dziennikarka. Urodziła się w Kijowie. Ukończyła teatrologię w Kijowskim Instytucie Sztuk Teatralnych im. I. K. Karpenki-Karego (1980 r.). Członkini Narodowego Związku Twórców Teatralnych Ukrainy, Narodowego Związku Dziennikarzy Ukrainy. Autorka licznych publikacji z zakresu kultury, sztuki teatralnej, kina, sztuk plastycznych, recenzji, portretów twórczych, wywiadów. Ma też w dorobku dokonania artystyczno- -literackie publikowane w czasopismach literackich. W Redakcji Teatralnej Narodowej Spółki Radiowej Ukrainy stworzyła i zrealizowała kilka cykli programów autorskich oraz szereg słuchowisk teatru radiowego. Według scenariuszy Ałły Pidłużnej powstały filmy telewizyjne: „Muzyka i malarstwo” (o twórczości współczesnego ukraińskiego kompozytora Olega Nakonecznego), „Dramatopisarz – to ten, od kogo zaczyna się teatr” (o współczesnym ukraińskim dramaturgu Tetianie Iwaszczenko) i „Teatry Krymu”. Jako członek jury bierze udział w kilku prestiżowych międzynarodowych festiwalach teatralnych i twórczo z nimi współpracuje. Współorganizuje i realizuje wiele projektów teatralnych. Redaktor naczelna czasopisma „Teatr Ukraiński”, którego edytorem jest Wydawnictwo Gazet i Czasopism Ministerstwa Kultury Ukrainy. Od wielu lat Ałła Pidłużna obserwuje, opisuje i dokumentuje twórczość Łarysy Kadyrowej.

Łarysa Kadyrowa - aktorka Teatru Narodowego im. Iwana Franki w Kijowie, profesor Narodowej Akademii Muzycznej im. P. Czajkowskiego. Ukończyła studium dramatyczne przy teatrze іm. М. Zańkowieckiej. W latach 1963-1992 była aktorką Lwowskiego teatru im. М.Zańkowieckiej. Pracując w teatrze, jednocześnie uczęszczała na studia na wydziale historii sztuki Instytutu Artystycznego im. I. Riepina Leningradzkiej Akademii Sztuki oraz na studia na wydziale teatroznawstwa Kijowskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej im. I. Karpenko-Karogo, które ukończyła w 1981 roku. W roku 1993 została aktorką Narodowego Dramatycznego Teatru im. I.Franki oraz teatru „Suzirja”. Od 1993 roku jest prezydentem międzynarodowej organizacji dobroczynnej „Międzynarodowy Instytut Teatru” (Centrum ukraińskie). Uhonorowana tytułami: Zasłużonego Działacza Sztuki Republiki Autonomicznej Krym, Ludowego Artysty Ukrainy. Odznaczona premią im. M. Zańkowieckiej (1993) oraz Narodową premią im. Tarasa Szewczenki, najwyższą nagrodą Ukrainy. Dyrektor artystyczny festiwalu sztuki antycznej „Bosforskie agony” oraz ukraińskiego festiwalu dzieci i młodzieży „Szewczenko w moim sercu ”, dyrektor i kierownik artystyczny międzynarodowego festiwalu aktorek monodramów „Maria”, organizator oraz przewodnicząca jury ukraińskiego konkursu recytatorskiego poezji ukraińskiej i zagranicznej. Reprezentowała ukraińską sztukę teatralną na międzynarodowych festiwalach w Jordanii, Holandii, Pakistanie, Czechach, Francji, Niemczech, USA oraz innych krajach.

„CZARNA KSIĄŻECZKA Z HAMLETEM” - publikacje poświęcone ruchowi teatrów jednego aktora i sylwetkom wybitnych aktorów polskich i zagranicznych wydawane w ramach Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora . Do tej pory ukazało się 10 pozycji:

● Andrzej Żurowski „Sam z Szekspirem na scenie” (Wrocław 2007)
● Krzysztof Kucharski „Burzyński na tropach teatru jednego aktora” (Wrocław 2008)
● Tomasz Miłkowski „Teatr Siemion” (Wrocław 2009)
● Ewa Bułhak „Szukanie monologu. O Teatrze Ireny Jun” (Wrocław 2010)
● Jacek Popiel „Teatr jednego aktora Danuty Michałowskiej” (Wrocław 2010)
● Liucija Armonaite „Birute Mar. Bez maski” (Wrocław 2011)
● Jolanta Betkowska „Tadeusz Łomnicki. O sztuce monodramu Tadeusza łomnickiego (Wrocław 2011)
● Milosz Mistrik „Milka Zimkova. Aktorka słowacka” (Wrocław 2011)
● „Wrocławskie rozmowy. Czy teatr jednego aktora jest teatrem ubogim?” (Wrocław 2011)
● Ałła Pidłużna „Łarysa Kadyrowa. Szczęśliwa samotność aktorki” (Wrocław 2012)

W przygotowaniu są:

Lech Śliwonik – TADEUSZ MALAK
Krzysztof Kucharski – BOGUSŁAW KIERC
Elwira Militowska – JANUSZ STOLARSKI
Victoria Polinenko – LIDIA DANYLCZUK (Ukraina)
Michał Lenorciński – BRONISŁAW WROCŁAWSKI