2012
MAGICZNY WROCŁAW - wystawa fotografii Bogdana Konopki
Dodano: 28.05.2012 9:321 czerwca – 2 września 2012
Stary Ratusz we Wrocławiu – oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia
Wystawę przedłużono do 2 września.
Specjalnie na wystawę „MAGICZNY WROCŁAW” Bogdan Konopka przygotował niepokazywane wcześniej we Wrocławiu fotografię z cyklu poświęconego stolicy Dolnego Śląska. Ponieważ najchętniej fotografuje tkankę miejską od początku swojej działalności konsekwentnie zapisuje na kliszy atmosferę i wygląd Wrocławia, z którym jest szczególnie związany. Przez lata fotografie z tego cyklu nie mogły ujrzeć światła dziennego, ponieważ nie sprzyjał temu klimat polityczny tamtych czasów. Dopiero po ich wystawieniu – w Angers we Francji w roku 1991 – „Le Monde” uznał je za rewelację.
Prezentowany cykl prac („Magiczny Wrocław”) powstawał w latach 1978 – 1988, jeszcze przed emigracją fotografa do Francji, częściowo kontynuowany był w latach 90., wreszcie dopełniony dopiero aktualnie, w 2012 roku, z okazji wystawy we wrocławskim Ratuszu. Jest to cykl eksponujący charakterystyczny dla autora motyw miejskiego, niszczejącego, i zwykle bez obecności ludzi, krajobrazu – cykl oddający w swoiście onirycznym sztafażu, nostalgicznym klimacie, obrazy w większości rejestrowane w początkach twórczości Konopki i dopiero teraz przypomniane – a spointowane kilkunastoma współcześnie wykonanymi pracami.
Te zdjęcia są w większości zapisami wyobrażeń, wspomnień i przeżyć artysty, który tu – w młodości chmurnej i durnej – ćwiczył swoją wrażliwość i pragnienia wolności. Gdy Konopka zapragnął odtworzyć te miejsca, które onegdaj (w latach 80.) były intrygujące szczególną atmosferą i wyraźne w swej zwierciadlanej oczywistości, zapamiętanego, szarego ruinami powojennych zniszczeń i socjalistycznej rzeczywistość PRL -u, miasta – to okazało się, że tych miejsc już nie ma, że teraz stoją tu tylko błyszczące „pomniki” kapitalizmu: banki, galerie handlowe, pysznią się wielkie płachty reklam konsumpcjonizmu. Dlatego Konopka łapie teraz tylko odbicia, tylko szuka dawnego obrazu w refleksach odbić lustrzanych, w oknach wystawowych, w szklanych elewacjach biur i pasaży.
Bogdan Konopka (ur. 1953) w ocenie krytyków i miłośników fotografii uznawany jest za jednego z najważniejszych europejskich artystów-fotografików ostatnich lat. Do 1989 roku związanym z Wrocławiem, gdzie żył i tworzył. Dodatkowo jest jednym z głównych twórców (poza Jerzym Olkiem) fotografii elementarnej, której program współtworzył w latach 1982 - 1985 przy Galerii Foto-Medium-Art we Wrocławiu (obecnie Dolnośląskie Centrum Fotografii Domek Romański). Tworzy od połowy lat 70. i jako jeden z nielicznych polskich artystów, zrobił międzynarodową karierę. Obecnie mieszka w Paryżu, gdzie zdobył sławę jako autor głośnych albumów m.in.
o Paryżu i Lyonie. Był laureatem Grand Prix de la Ville de Vevey w Europejskim Konkursie Fotografii (1998). Został stypendystą Pro Helvetia (Szwajcaria 1993 r.), miasta Paryż (1994 r.), Ambasady Francuskiej w Pekinie (2005 r.), Instytutu Kultury Francuskiej w Rumunii oraz na Białorusi (w latach 2000 i 2004). Autor ekspozycji "Szary Paryż" (2000 r.) w Instytucie Polskim w Paryżu i wielu galeriach w Polsce i na świecie oraz "Miasto niewidzialne" (2003 r.) w centrum Pompidou. Na stale współpracuje z polskim pismami o sztuce "Format" i "Kwartalnik Fotografia".
Wystawie towarzyszy katalog zaprojektowany przez Monikę Aleksandrowicz do którego tekst napisał Andrzej Saj, wydany przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu.
Wystawa oraz katalog współfinansowane są ze środków Samorządu Województwa Dolnośląskiego i Samorządu Miasta Wrocławia.
Wystawa została zorganizowana w ramach obchodów 65-lecia Okręgu Dolnośląskiego ZPAF.
Wernisaż odbył się 1 czerwca godz. 18.00.
Kurator wystawy: Anna Kania
Mecenat: Rafał Jurkowlaniec – Marszałek Województwa Dolnośląskiego
Organizator: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego. Dolnośląski Festiwal Artystyczny: dyrektor: Bronisław Kowalewski, koordynator: Agnieszka Chodysz
Współorganizatorzy: Muzeum Miejskie Wrocławia, Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach,Stanisława Zacharko-Łagowska
Patroni medialni: Pismo Artystyczne, Art Journal, Miesięcznik Monthly
Patroni: Wrocławska Szkoła Fotografii AFA, Prywatne Policealne Studium Fotograficzne PHO-BOS, PIAST
MIT I MELANCHOLIA
Dodano: 24.01.2014 10:54WROCŁAW, Muzeum Współczesne Pl. Strzegomski 2a
(17 lutego - 9 kwietnia 2012)
BIELSKO BIAŁA, Galeria Bielska BWA, ul. 3 Maja 11
(28 kwietnia - 10 czerwca 2012)
JELENIA GÓRA, Galeria BWA, ul. Długa 1
(17 sierpnia - 29 września 2012)
„Mit i Melancholia” to wystawa „na koniec świata”. Towarzyszący jej nastrój wypływał z poruszanych tematów przemijania, upadku wiary, kryzysów tożsamości.
Odczucia metafizyczne artystów mieszają się tutaj z historią, nadając wybranym przez artystów aspektom dodatkowego znaczenia. Poddawane reinterpretacji wątki zaczerpnięte z XX wiecznej historii , z mitologii, ze sztuki ukazują dystans dzielący nas od minionych czasów modernizmu, ukazując tym samym puste miejsce do wypełnienia nowymi ideami, formami, mitami.
Wystawa - w zamyśle kuratorki Jolanty Ciesielskiej - starała się odpowiedzieć na pytanie jak wygląda w pierwszej dekadzie XXI wieku kondycja artysty, ukazać różnorodne strategie prezentowania własnej mitologii, ustosunkować się do problematyki pamięci, historii, funkcjonujących współcześnie mitów. A może raczej ich resztek. Resztek wyrzucanych na obrzeża świadomości kultury, zajętej wciąż komercjalizowanym kultem nowości i teraźniejszością. Towarzyszący jej nastrój wypływa z poruszanych tematów przemijania, upadku wiary, kryzysów tożsamości. Artyści i widzowie napotykają na trudności w rozpoznawaniu autorytetów, stałych punktów odniesienia, wynikających z entropijnej i polimorficznej struktury informatycznej, określającej parametry naszych czasów a niepewne i stale kwestionowane kierunki ich działań wzmaga dodatkowo ogólnoświatowy kryzys ekonomiczny i walki polityczne, wkraczające również na teren sztuki. To wszystko rodzi frustrację, chęć zdystansowania się od rzeczywistości i dramatyczne próby wytworzenia artystycznej alternatywy, własnej strategii, po to, by nie zostać zbyt łatwo pożartym, wchłoniętym, zmanipulowanym.
Niemal trzydziestu artystów zaproszonych do wystawy formułowało osobiste wypowiedzi na temat obserwowanego świata, z podkreśleniem prawa do wyrażania bólu, bezsilności i zwątpienia w schematycznie głoszone prawdy i wartości.
Artyści biorący udział w wystawie: Wojciech Bąkowski, Cezary Bodzianowski, Bogna Burska, Witosław Czerwonka,Krzysztof Gruse, Ryszard Grzyb, Jakub Grzywak i Mariusz Kubielas (Grupa Klisza Werk), Jerzy Kosałka, Kamil Kuskowski, Roman Lipski, Grupa Łódź Kaliska, Artur Malewski, Sławomir Marzec, Tomasz Mażewski, Andrzej Miastkowski, Agata Michowska, Marcin Mierzicki, Bartłomiej Otocki, Laura Pawela, Marek Rogulski, Jadwiga Sawicka, Grupa Sędzia Główny, Kama Sokolnicka, Piotr Szmitke, Grzegorz Sztwiertnia, Marcello Zammenhoff, Alicja Żebrowska.
Kurator: Jolanta Ciesielska
Wystawie towarzyszył album o tym samym tytule pod redakcją Jolanty Ciesielskiej, wydany nakładem Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu.
Organizator: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu,
Współorganizatorzy:
Muzeum Współczesne Wrocław
Mecenat: Marszałek Województwa Dolnośląskiego
Wystawa została zorganizowana w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego OKiS